Η κυβέρνηση της ΝΔ από την πρώτη στιγμή ανάληψης της εξουσίας έδωσε δείγματα γραφής αντεργατικών μέτρων προς την εργοδοσία. Άλλωστε όπως μας διαμήνυσε ο πρωθυπουργός, υπάρχουν κάποιες παρωχημένες διατάξεις του περασμένου αιώνα που βλάπτουν σοβαρά την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και την κερδοφορία του κεφαλαίου. Κατ εντολή του ΣΕΒ και του ΣΕΤΕ ο Υπουργός Εργασίας κατέθεσε στη βουλή το διαβόητο αντεργατικό νομοσχέδιο με τον προσχηματικό τίτλο για την «προστασία της εργασίας»!. Το νομοσχέδιο αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά η συνέχεια των αντιμεταρρυθμίσεων που ασκούνται εδώ και πάνω από μια δεκαετία σε βάρος των υποτελών τάξεων, με στόχο τη διαρκή εσωτερική υποτίμηση της εργασίας.
Με αφορμή την πανδημία η κυβέρνηση ενίσχυσε την εξουσία των εργοδοτών, διευκόλυνε την εργοδοτική αυθαιρεσία, μετέτρεψε την αγορά εργασίας σε αγορά χρόνου εργασίας και «εκπαίδευσε» τους εργαζόμενους να πουλάνε την εργασία τους για όσο χρόνο την χρειάζεται η επιχείρηση. Η επανεκκίνηση της οικονομίας και η «ανάπτυξη» που διατυμπανίζει ο κ. Μητσοτάκης, απαιτεί την κανονικοποίηση της ακραίας εκμετάλλευσης, απαιτεί φθηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό, απαιτεί οι ζωές των εργαζομένων να είναι σε διαρκή διαθεσιμότητα στις ανάγκες των επιχειρήσεων χωρίς δυνατότητα συλλογικών αντιστάσεων και διεκδικήσεων.
Πως θα το πετύχει αυτό; Το νομοσχέδιο που κατέθεσε ο Υπουργός Εργασίας προβλέπει:
· Διευθέτηση του χρόνου εργασίας με ατομική συμφωνία εργοδότη-εργαζόμενου. Πρόκειται για την κατάργηση του 8ώρου και την νομιμοποίηση της 10ωρης εργασίας χωρίς πληρωμή προσαύξησης υπερωριακής απασχόλησης. Αυτό σημαίνει μείωση των αποδοχών των εργαζομένων, ζωές προσαρμοσμένες στις ανάγκες της επιχείρησης και πλήρη εξατομίκευση της σχέσης εργασίας.
· Αύξηση του επιτρεπόμενου ορίου των υπερωριών στις 150 ώρες το χρόνο (από 96 στη βιομηχανία και 120 στην υπόλοιπη οικονομία) και η προσαύξηση επί του ωρομισθίου μειώνεται από το 60% στο 40% για τις ώρες μεταξύ των 120 και 150. Με απλή απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Εργασίας θα επιτρέπεται η υπέρβαση των 150 ωρών υπερωρίας ετησίως με υπερωριακή αμοιβή στο 60% ενώ μέχρι σήμερα η υπέρβαση του επιτρεπόμενου ορίου υπερωριών ήταν παράνομη και πληρωνόταν με προσαύξηση 80%.
Οι ρυθμίσεις αυτές θέτουν σε κίνδυνο όχι μόνο τη δυνατότητα επιβίωσης των εργαζομένων άλλα και την ίδια την ασφάλεια και υγεία τους. Η εντατικοποίηση της εργασίας και τα εξαντλητικά ωράρια θα αυξήσουν το ήδη υψηλό ποσοστό εργατικών ατυχημάτων.
- Κατάργηση της υποχρεωτικής ανάπαυσης κατά την Κυριακή και τις ημέρες Αργίας σε ακόμα περισσότερους κλάδους της οικονομίας. Αυτή η κίνηση θα δημιουργήσει “πίεση συντονισμού” για κυριακάτικη εργασία και σε άλλους κλάδους.
- Απελευθέρωση των απολύσεων εργαζομένων, αφού ο εργοδότης δεν είναι πλέον υποχρεωμένος να επαναπροσλάβει τον εργαζόμενο, αν δικαιωθεί στο δικαστήριο.
- Υπονόμευση της πλήρους απασχόλησης, καθώς οι εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης θα υποχρεούνται να παρέχουν πρόσθετη εργασία πέρα από την ατομική σύμβαση εργασίας τους, σύμφωνα με τις ανάγκες της επιχείρησης, ακόμα και με διακεκομμένο ωράριο και με υπερωριακή αμοιβή μόλις 12% επί του μειωμένου μισθού των μερικώς απασχολούμενων.
- Υπονόμευση του δικαιώματος στην ετήσια άδεια, αφού πλέον θα μπορεί να εξαντλείται ως το πρώτο τρίμηνο της επόμενης χρονιάς και όχι εντός του ίδιου ημερολογιακού έτους, όπως ίσχυε μέχρι σήμερα
- Περιορισμό του δικαιώματος της απεργίας:
-
- με την νομοθέτηση της υποχρέωση για ηλεκτρονική ψηφοφορία και προηγούμενη ένταξη των συνδικαλιστικών οργανώσεων στο νομοθετημένο κρατικό μητρώο, προκειμένου να έχουν δικαίωμα στην απεργία, την συλλογική διαπραγμάτευση,
- με την απαγόρευση της περιφρούρησης της απεργίας για την δήθεν προστασία των δικαιωμάτων όσων δεν απεργούν,
- με τον ορισμό, πέρα από το απαραίτητο προσωπικό ασφαλείας των εγκαταστάσεων, και του «Προσωπικού Ελάχιστης Εγγυημένης Υπηρεσίας» στο ύψος του 33% «της συνήθως παρεχόμενης υπηρεσίας», σε σημαντικούς κλάδους της οικονομίας, κατά τη διάρκεια των απεργιακών κινητοποιήσεων,
- με την υποχρέωση πρότερης διαβούλευσης στον ΟΜΕΔ στους αντίστοιχους κλάδους, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να προκηρυχθούν απεργίες με άμεσο τρόπο.
- με τη μείωση των μελών των συνδικάτων που προστατεύονται από απόλυση.
- Μετατροπή του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας σε «ανεξάρτητη αρχή» χωρίς ουσιαστικό πολιτικό και κοινωνικό έλεγχο και μετατροπή του σε τεχνοκρατικό και εισπρακτικό μηχανισμό με στόχο την δήθεν αποπολιτικοποίηση της διοίκησης. Η αναβάθμιση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας που διακηρύσσει ο Υπουργός Εργασίας δεν επιτυγχάνεται από τους άριστους μανατζαραίους αλλά από την αναβάθμιση του εργατικού δικαίου, το οποίο συνεχίζει η κυβέρνηση να αποψιλώνει. Ο ελεγκτικός μηχανισμός της αγοράς εργασίας δεν είναι τεχνοκρατικό εργαλείο αλλά εργατική κατάκτηση.
Μετά από ενάμιση χρόνο κυβερνητικής διαχείρισης της πανδημίας η ελληνική κοινωνία μετρά 12.000 θανάτους. Με το νομοσχέδιο διακυβεύεται η ζωή των εργαζόμενων τάξεων.
Στις 10 Ιούνη, ημέρα πανεργατικής απεργίας, να μη δουλέψει κανείς και καμία, να είμαστε όλοι και όλες στο δρόμο! Το γεγονός ότι η απεργία ενάντια στο ν/σ Χατζηδάκη πολεμήθηκε στο μέγιστο βαθμό δείχνει την ισχύ και τη σημασία της. Και για αυτό δεν θα την αφήσουμε στα χέρια της διοίκησης της ΓΣΕΕ που για άλλη μια φορά προσπάθησε να την υπονομεύσει, προκηρύσσοντας άλλη ημερομηνία λίγες μέρες πριν την αποφασισμένη από ΕΚΑ και ΑΔΕΔΥ απεργία για τις 3/6. Για τη συγκεκριμένη εξέλιξη φέρουν ξανά τεράστιες ευθύνες οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ – ΣΥΡΙΖΑ σε ΕΚΑ και ΑΔΕΔΥ που επιτρέπουν συνεχώς στην παρέα του Παναγόπουλου να επανέρχεται ως ο “κυρίαρχος των απεργιών”, ενώ είχε πρόσφατα απομονωθεί στις 6 Μάη, στην απεργία για την Πρωτομαγιά, όπου αποδείχτηκε ότι οι απεργίες γίνονται και χωρίς να το θέλουν οι εργατοπατέρες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Το ΠΑΜΕ από την άλλη, δυστυχώς παρέδωσε για άλλη μια φορά αμαχητί τα “κλειδιά” της απεργίας στον Παναγόπουλο.
Οι εργατικοί αγώνες και ο εργατικός συνδικαλισμός δεν έχουν καμία σχέση με αυτούς που ευθύνονται για την απέχθεια που προκαλεί η λέξη “συνδικαλιστής” σε μεγάλα τμήματα της λαϊκής συνείδησης. Να μην τους κάνουμε τη χάρη! Η απεργία να γίνει υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων, να παραλύσει η χώρα απέναντι στο αντεργατικό τερατούργημα της κυβέρνησης.
Να τους σταματήσουμε.
Συμμετέχουμε στην 24ωρη πανελλαδική πανεργατική απεργία την Πέμπτη 10 Ιουνίου.
Συνάντηση – Αναμέτρηση