Αν η κλιματική αλλαγή και οι συνέπειές της στη φύση και την κοινωνία είναι μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα, τότε η άμεση αντιμετώπισή της είναι μια απόλυτη προτεραιότητα. Στον πυρήνα της αντιμετώπισής της εντοπίζεται η ανάγκη για αλλαγή του ενεργειακού μίγματος, με δραστικό περιορισμό της χρήσης ορυκτών καυσίμων και αύξηση της χρήσης ΑΠΕ. Η λεγόμενη ενεργειακή μετάβαση, όμως, αντιμετωπίζεται από την κυρίαρχη πολιτική ως ένα ακόμη πεδίο κερδοφορίας των λίγων, σχεδιασμένο με τρόπο που να τοποθετεί τα κόστη της μετάβασης ενάντια στις ανάγκες των πολλών.
Ειδικά στην Ελλάδα, η πολιτική για την ενεργειακή μετάβαση παρουσιάζεται ως ένα ζήτημα που έχει να κάνει με την επείγουσα αντικατάσταση του λιγνίτη από ένα άλλο ορυκτό καύσιμο, το φυσικό αέριο, στην προώθηση αιολικών αλλά και ηλιακών εγκαταστάσεων βιομηχανικής κλίμακας και στην επιστροφή της πυρηνικής ενέργειας (μέσω διασυνδέσεων) ως, υποτίθεται, βιώσιμης περιβαλλοντικά. Όλα αυτά στο πλαίσιο μιας προσπάθειας διευρυμένης αναπαραγωγής του κυκλώματος παραγωγής-κατανάλωσης της ενέργειας ως κεφαλαιοκρατικό εμπόρευμα. Σε συνδυασμό με τα παραπάνω, η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και το χρηματιστήριο ενέργειας έχουν οδηγήσει στην ιλιγγιώδη αύξηση των τιμών του ρεύματος.
Απέναντι στην κυρίαρχη πολιτική οφείλουμε να συγκροτήσουμε και να αντιπαραθέσουμε μια πρόταση που, αναγνωρίζοντας την ανάγκη για άμεση δράση για την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής, θα αναδεικνύει την αιτία της κλιματικής κρίσης, δηλαδή την αέναη καπιταλιστική συσσώρευση. Καθώς δεν ευθυνόμαστε όλες/οι/α το ίδιο για την κλιματική κρίση, άρα δεν πληρώνουμε και όλες/οι/α το ίδιο. Ειδικά στον τομέα της ενέργειας, η όποια πρότασή μας οφείλει να έχει στο επίκεντρό της την ενεργειακή δικαιοσύνη.
Πώς μπορούμε να φανταστούμε το ενεργειακό μίγμα στην Ελλάδα με όρους ενεργειακής δικαιοσύνης, δεδομένης της ανάγκης για περιορισμό της χρήσης ορυκτών καυσίμων;
Με ποιες τεχνολογίες ενέργειας μπορεί να υποβοηθηθεί η αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής με ενεργειακή δικαιοσύνη; Τι συγκροτεί τα ιδιαίτερα οικολογικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά τους;
Μπορεί να υπάρξει ενεργειακός σχεδιασμός με δημόσιο έλεγχο, κάλυψη των αναγκών της κοινωνίας και τις μικρότερες περιβαλλοντικές και κλιματικές επιπτώσεις;
Για τα παραπάνω συζητάμε τη Παρασκευή 22.07 στην εκδήλωσή μας στο 1ο κάμπινγκ της Αναμέτρησης στις όχθες του άνω ρου του Λάδωνα με:
- την Εύα Κουμπιάδη, που θα μας εισάγει στο θέμα και στα ερωτήματα της εκδήλωσης, εκ μέρους της θεματικής ομάδας Περιβάλλοντος της Αναμέτρησης, και
- τον Αριστοτέλη Τύμπα, καθηγητή στο ΙΦΕ/ΕΚΠΑ, μέλος της Αναμέτρησης.