Την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού έθεσε στο επίκεντρο των διεκδικήσεων της, η ΑΔΕΔΥ, το τελευταίο διάστημα. Το Συμβούλιο της Επικράτειας (ΣτΕ) έκανε δεκτό το αίτημα της για τη διεξαγωγή πρότυπης δίκης για να κριθεί δικαστικά το αίτημα της επαναφοράς του 13ου κ 14ου μισθού των δημοσίων υπαλλήλων. Το αίτημα θα εκδικαστεί στις 6 Ιουνίου.
Να θυμηθούμε ότι, για πρώτη φορά, ο 13ος μισθός καθιερώθηκε στην Ελλάδα, το 1951, με αναγκαστικό νόμο. Ωστόσο, ήταν οι τυπογράφοι του Εθνικού Τυπογραφείου, που τον διεκδίκησαν με απεργία, το 1822. Ακολούθησαν οι απεργίες των εργαζομένων σε κλάδους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα με αίτημα την καθιέρωση του 13ου και 14ου μισθού, γεγονός που μας υπενθυμίζει ότι η κατάκτηση τους έγινε μέσα από τους διεκδικητικούς αγώνες του εργατικού κινήματος.
Με αφορμή την κρίση χρέους, στην Ελλάδα, τη μνημονιακή περίοδο, ο δημόσιος τομέας μπαίνει στο στόχαστρο και επιβάλλονται τα πιο βίαια αντεργατικά μέτρα. Ειδικότερα, στο δημόσιο τομέα επιβάλλονται μισθολογικές περικοπές, περιορισμός των προσλήψεων, συρρίκνωση των δομών του δημοσίου, αύξηση του εργάσιμου χρόνου και ενίσχυση της ευελιξίας στις εργασιακές σχέσεις στο δημόσιο. Με την ψήφιση του πρώτου μνημονίου, το 2010, καθορίζεται ο 13ος και 14ος μισθός στο ανώτατο όριο των 500 ευρώ για τους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα, και με την ψήφιση του δεύτερου μνημονίου, το 2012, καταργούνται οριστικά, σε όλον το δημόσιο τομέα.
Αξίζει να θυμηθούμε ότι τα μέτρα αυτά ουδέποτε απέσπασαν τη συναίνεση των εργαζόμενων. Αντιθέτως πυροδοτήσει ένα πολύμορφο δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα. Οι απεργίες, οι καταλήψεις, τα συλλαλητήρια αποτέλεσαν μορφές αντίστασης στην επίθεση που δέχτηκαν οι εργαζόμενες και εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα.
Σήμερα, η κυβέρνηση της ΝΔ μας απαντά ότι δεν υπάρχει δημόσιονομικός χώρος για τις αυξήσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων. Ο κίνδυνος της διασάλευσης της δημοσιονομικής σταθερότητας, η περιφρούρηση της ανεκτικότητας της οικονομίας είναι η μόνιμη απάντηση της κυβέρνησης στο δίκαιο αίτημα των εργαζομένων να δοθούν πίσω τα κλεμμένα.
Για να κερδίσουμε αυτή την μάχη δεν αρκεί η νομική οδός. Χρειάζεται να ξαναπιάσουμε το νήμα των αγώνων, Χρειάζεται να τους κλιμακώσουμε και να ξαναζωντανέψουμε το κίνημα. Η ιστορία των αγώνων για την καθιέρωση του 13ου κ 14ου μισθού μας θυμίζει ότι τίποτα δεν κερδήθηκε αμαχητί.
