Σήμερα τα βλέματα όλων μας είναι στραμμένα εκεί που δίνονται οι δυναμικοί αγώνες φοιτητριών και αγροτών. Από τη μία οι φοιτητικοί σύλλογοι πανελλαδικά προχώρησαν σε μαζικές, ζωντανές γενικές συνελεύσεις και καταλήψεις ενάντια στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ. Την ίδια στιγμή οι αγρότες στήνουν μπλόκα και κατέβασαν τα τρακτέρ στο Σύνταγμα για να διαδηλώσουν ενάντια στην αγροτική πολιτική της κυβέρνησης που τους αναγκάζει να πουλούν φτηνά τα προϊόντα που όλοι εμείς βρίσκουμε σε τριπλάσια τιμή στα ράφια των σούπερμάρκετ. Η κυβέρνηση της ΝΔ γεύεται αυτή τη στιγμή τις επιπτώσεις της αλαζονείας της, καθώς όλο το προηγούμενο διάστημα θεωρούσε ότι με το 41% έχει το δικαίωμα να επιβάλει αντιλαϊκά μέτρα χωρίς αντίσταση και να ξηλώνει λαϊκές κατακτήσεις αιώνων όπως η δημόσια παιδεία, δεν υπολόγισε όμως την κοινωνική δυναμική και αντίσταση που θα έβρισκε απέναντί της. Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει να αντιμετωπίσει αυτή τη στιγμή μια φθορά που έχει υποστεί από τους μαζικούς ανυποχώρητους αγώνες νεολαίας και αγροτών, αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας που θέτουν μπροστά τα δικά τους αιτήματα και παλεύουν συνολικότερα ενάντια σε μια νεοφιλελεύθερη πολιτική που έχει βάλει στο στόχαστρο την πληττόμενη κοινωνική πλειοψηφία.
Η επίθεση στη δημόσια παιδεία με την προσπάθεια ίδρυσης ιδιωτικών ΑΕΙ είναι μια ακόμα προσπάθεια υποβάθμισης των δημοσίων αγαθών. Η έμμεση κατάργηση της δημόσιας παιδείας θα σημάνει την περαιτέρω υποχρηματοδότηση των δημόσιων ιδρυμάτων, την μετακύλιση του κόστους σπουδών ακόμη περισσότερο στις σημερινές και μελλοντικές φοιτήτριες και την αλλαγή του πανεπιστημίου από ένα ζωντανό χώρο κοινωνικών αγώνων. Είναι επίσης αντιδημοκρατική τομή να περνά ένα νομοσχέδιο με κοινό νόμο, όταν αντιτίθεται ξεκάθαρα στο α. 16 του Συντάγματος.
Παράλληλα, η ακρίβεια στα ράφια των σούπερ μάρκετ, στο ρεύμα, στα ενοίκια συνεχίζει να αυξάνεται, ως αποτέλεσμα μιας κυβερνητικής επιλογής να αφήσει ανέγγιχτα τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων αντί να μην λάβει μέτρα για τον περιορισμό της ακρίβειας όπως πχ κατάργηση του ΦΠΑ ή πλαφόν στα είδη πρώτης ανάγκης, κατάργηση της ρήτρας αναπροσαρμογής στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος, η μέτρα για τον περιορισμό του AirBnB. Αντίθετα, η “λύση” της κυβέρνησης ως απάντηση στην ακρίβεια είναι επιδόματα κοροϊδίας.
Σε αυτό το φόντο, συμπληρώνεται ένας χρόνος από το έγκλημα στα Τέμπη με τη σύγκρουση δύο αμαξοστοιχιών που κόστισε τη ζωή σε 57 νέους, φοιτητές-ριες, μαθητές-ριες, εργαζόμενους-ες, μετανάστριες-ες. Ακόμη η οργή μας και η θλίψη μας για το κρατικό έγκλημα δεν έχει στερέψει. Δε θα ξεχάσουμε αυτή την κρατική δολοφονία, ούτε είμαστε διατεθειμένοι να πιστεψουμε τα περί “ανθρώπινου λάθους” ή “κακιάς στιγμής”. Οι τελευταίες κυβερνήσεις φέρουν την ευθύνη για την απώλεια των 57 συνανθρώπων μας που προχώρησαν την ιδιωτικοποίηση του σιδηρόδρομου. Αυτό γιατί επέλεξαν συνειδητά, ένα δημόσιο αγαθό, το οποίο χρησιμοποιεί όλη η κοινωνία για μεταφορά, το σιδηρόδρομο να τον διασπάσουν σε τμήματα, να πουλήσουν τμήμα σε ιδιωτική εταιρεία, την ιταλική ferovie dello stato italiane, να αφήσουν το σιδηροδρομικό δίκτυο χωρίς την απαιτούμενη συντήρηση και να μην ενεργοποιήσουν συστήματα τηλεματικής που ήδη είχαν αγοραστεί. Άφησαν ένα δημόσιο αγαθό να κατακερματιστεί και να γίνει εμπόρευμα και ήξεραν τους κινδύνους. Άλλωστε θυμόμαστε πολύ καλά τα λόγια του Άρη Πορτοσάλτε όταν έλεγε ότι χρειάζονται θυσίες για να γίνουν έργα. Εμείς λέμε ξεκάθαρα ότι δε θα δεχτούμε οι άνθρωποί μας να γίνονται “θυσία” για να καταλάβουν οι πολιτικοί ιθύνοντες ότι χρειάζεται συντήρηση του σιδηροδρομικού δικτύου γιατί οι συγκοινωνίες είναι και πρέπει να μείνουν δημόσιο αγαθό. Είμαστε με τα σωματεία που με εξώδικα προειδοποιούσαν για το προδιαγεγραμμένο έγκλημα. Είμαστε εδώ για να διεκδικήσουμε κρατικοποίηση του σιδηρόδρομου, δημόσιες, δωρεάν, ασφαλείς συγκοινωνίες με εργατικό έλεγχο, με τα σωματεία και οι εργαζόμενοι να έχουν τον πρώτο λόγο. Γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος οι συγκοινωνίες να μην αντιμετωπιστούν σαν εμπόρευμα για να βγάλουν κέρδη οι ιδιωτικές εταιρείες, αλλά ως δημόσιο αγαθό όπου ο γνώμωνας είναι η ασφάλεια του επιβατικού κοινού. Μιλάμε σήμερα για κάτι τόσο αυτονόητο, το οποίο όμως είναι σήμερα ζητούμενο και είμαστε εδώ για να το διεκδικήσουμε και να το διασφαλίσουμε.
Στις 28-2 απεργούμε . Η ΓΣΕΕ είναι πάλι, όπως και στην περίοδο των Τεμπών, ο μεγάλος απών. Με προκήρυξη απεργίας στις 17-4 θέτει τις/τους εργαζόμενες-ους σε θέση θεατή. Εμείς όμως δε σιωπούμε, ούτε γινόμαστε παρακολουθητές όταν κλείνει ένας χρόνο από την ημέρα που 57 νέοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους λόγω μιας πολιτικής ιδιωτικοποιήσεων, ούτε όταν η ακρίβεια καλπάζει κι ο κατώτατος μισθός δεν αρκεί για την επιβίωσή μας. Δε θα μείνουμε θεατές όταν οι φοιτήτριες -ες δίνουν έναν αγώνα για όλη την κοινωνία και υπερασπίζονται το δημόσιο πανεπιστήμιο. Στις 28-2 θα βουλιάξουν οι δρόμοι. Όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας να ενωθούν ενάντια συνολικά σε μια νεοφιλελεύθερη πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, της κατάργησης των δημοσίων αγαθών, της ακρίβειας, των καταργημένων εργασιακών δικαιωμάτων και των ελαστικοποιημένων σχέσεων εργασίας, της αντιδημοκρατίας και της καταστολής, της αντιμεταναστευτικής πολιτικής και της ατομικής λύσης. Ως εργαζόμενες-οι θα παλέψουμε μαζί με όλη την κοινωνία στο πλάι των φοιτητριών και των αγροτών για αυξήσεις στους μισθούς πάνω από τον πληθωρισμό, για συλλογικές συμβάσεις εργασίας υποχρεωτικές, για μέτρα εδώ και τώρα υγιεινής κι ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, για λιγότερες ώρες δουλειάς, για σταθερή δουλειά για όλες-ους, για να διατηρήσουμε και να διαφυλάξουμε το όπλο μας, την απεργία που τόσο έχουν προσπαθήσει να καταργήσουν μέσω των νόμων Χατζηδάκη και Γεωργιάδη.
Στις 28-2-2024 μιλάμε εμείς.
