Το παράρτημα Χανίων του Σωματείου Μισθωτών τεχνικών, σε μια προσπάθεια συντονισμού με άλλα σωματεία της πόλης για αντιπροσωπευτική εκπροσώπηση των εργαζομένων του σε δευτεροβάθμιο επίπεδο μαζί με τα υπόλοιπα σωματεία του ιδιωτικού τομέα, έχει προβεί από το 2020 στις απαιτούμενες ενέργειες προκειμένου να ενταχθεί στο Εργατικό Κέντρο Χανίων. Ωστόσο, η πλειοψηφία της διοίκησης του ΕΚΧ, που ελέγχεται από την ΠΑΣΚΕ, αποφεύγει να δώσει την επίσημη απάντηση που χρωστάει βάση καταστατικού επινοώντας διάφορα «κωλύματα». Μάλιστα, στη τελευταία συνεδρίαση της διοίκησης του ΕΚΧ, η πλειοψηφία του ΔΣ τάχθηκε κατά της ένταξης του στις δυνάμεις του εργατικού κέντρου με πρόφαση ότι το καταστατικό του ΣΜΤ προβλέπει ότι μέλη του σωματείου μπορούν να είναι εργαζόμενες/οι που έχουν εξαρτημένη εργασία ανεξάρτητα από τον τρόπο αμοιβής τους (Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, μηνιαίος μισθός, κατ’ αποκοπή, ωρομίσθιος, τηλεργασία κλπ.), άρα – κατά την πρωτοφανή λογική τους – “και εν δυνάμει εργοδότες”. Το ίδιο αίτημα για ένταξη στο ΕΚΧ απορρίφθηκε και για το σωματείο εργαζομένων στην e-food, ένα σωματείο που τον Σεπτέμβρη του 2021 έδωσε μεγάλη μάχη απέναντι στο μοντέλο ελαστικής εργασίας έχοντας στο πλάι τους το σύνολο της κοινωνίας.
Οι αγώνες του ΣΜΤ έχουν λειτουργήσει ως μέσο ώστε οι εργαζόμενοι του να αντιταχθούν σε άδικες απολύσεις και εργοδοτικές αυθαιρεσίες, έχουν αναδείξει περιστατικό σεξουαλικής παρενόχλησης εργαζόμενης σε τεχνικό γραφείο από τον εργοδότη της και έχουν διεκδικήσει αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας σε ένα Περιβάλλον εκμετάλλευσης που αφορούσε το Πολυτεχνείο Κρήτης. Οι συνελεύσεις του σωματείου είναι τακτικές και τα μέλη του ολοένα και αυξάνονται ενώ η παρουσία του σε γενικές απεργίες και άλλα κινηματικά γεγονότα της πόλης είναι διαρκής. Επίσης, το ΣΜΤ Χανίων αγωνίζεται διαρκώς για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που θα καλύπτει το σύνολο των εργαζομένων του κλάδου, σύμβασης που δεν θα διαχωρίζει τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους με βάση τις ιδιαιτερότητες της εργασίας, της πληρωμής ή της φορολογίας τους, καταλύοντας τους διαχωρισμούς που δημιουργεί το κεφάλαιο και η εργοδοσία. Τα προηγούμενα χρόνια, το πανελλαδικό Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, είχε κατοχυρώσει στη Συλλογική του Σύμβαση την αναγνώριση των εργαζομένων με “μπλοκάκι” ως μισθωτών, κάτι που έχουν αναγνωρίσει ακόμα και δεκάδες αποφάσεις των αστικών δικαστηρίων σε αντίστοιχες περιπτώσεις εργαζομένων. Ακόμα και για το αποδυναμωμένο εργατικό δίκαιο, η εξαρτημένη σχέση εργασίας αποδεικνύεται όταν ο εργοδότης καθορίζει τον τόπο, τον χρόνο και τον τρόπο της εργασίας, ανεξαρτήτως σύμβασης. Αντίθετα, για την πλειοψηφία της διοίκησης του ΕΚΧ, οι εργάτες είναι “συνεργάτες”.
Καθίσταται προφανές ότι τα 8 μέλη της διοίκησης που καταψήφισαν την ένταξη του ΣΜΤ και του σωματείου εργαζομένων στην e-food στο ΕΚΧ, δεν θεωρούν σημαντική την καταπολέμηση της ελαστικοποίησης της εργασίας και την κάλυψη όλων αυτών των εργαζομένων χωρίς δικαιώματα. Η διοίκηση του ΕΚΧ φαίνεται πώς αγνοεί ή αδυνατεί να καταλάβει ότι η θεσμοθέτηση εξαρτημένης εργασίας που αμείβεται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών (μπλοκάκι) δεν είναι απόφαση των εργαζομένων αλλά επιβολή της εργοδοσίας ώστε η ίδια να απαλλαχθεί από ασφαλιστικές εισφορές και επιδόματα που οφείλει βάση εργασιακού δικαίου. Όλα αυτά τη στιγμή που το ΣΜΤ έχει γίνει δεκτό σε μια σειρά άλλων εργατικών κέντρων (Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Πάτρας). Την ίδια στιγμή, υπάρχουν άλλα Σωματεία στο ΕΚΧ που επιτρέπουν επίσης εγγραφή εργαζομένων με μπλοκάκι· η διαφορά είναι ότι σε αυτά τα σωματεία, ο συσχετισμός βολεύει την ΠΑΣΚΕ. Όλα για τα κουκιά…
Σε μια συγκυρία που απαιτείται η μέγιστη συσπείρωση συνδικάτων που κινούνται σε αγωνιστική τροχιά, καλείται κάθε εργαζόμενη και εργαζόμενος, κάθε πρωτοβάθμιο σωματείο και κάθε συλλογικότητα να στηρίξει των αγώνα του ΣΜΤ
- Οι εργαζόμενοι με εξαρτημένη σχέση εργασίας και μπλοκάκι έχουν θέση στα σωματεία τους. Είναι κομμάτι του συνόλου των εργαζόμενων και όχι ταξικός εχθρός!
- Χρέος των σωματείων είναι να ενώνει τους εργαζόμενους ανεξάρτητα από την εξαρτημένη σχέση εργασίας και τον τρόπο αμοιβής που τους έχει επιβληθεί.
- Τα σωματεία αγωνίζονται για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που θα εξασφαλίζουν συγκροτημένα δικαιώματα για το σύνολο των εργαζομένων και για την εφαρμογή τους στο σύνολο των χώρων δουλειάς κόντρα σε εργοδότες και κυβέρνηση.
