Αναδημοσίευση από ΜΑΧΗ – Ανεξάρτητη Ενωτική Ταξική Κίνηση
ΕΝΩΤΙΚΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
ΟΛΕΣ-ΟΙ ΜΑΖΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ στις ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ της ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ και ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΕΡΓΙΑΚΩΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ και ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΡΑ!
ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ
Με πανηγυρισμούς της κυβέρνησης ξεκίνησε ο Απρίλης από την κυβέρνηση για την αύξηση του κατώτατου μισθού, αύξηση κατά 39 ευρώ τον μήνα, μια αύξηση που δεν καλύπτει επ’ ουδενί την εκτίναξη του κόστους ζωής.. Πρόκειται ουσιαστικά για μία κοροϊδία, μία πρόκληση σε βάρος των εργαζομένων. Την ώρα που ο γενικός πληθωρισμός τρέχει, το πραγματικό εισόδημα μειώνεται, οι αμειβόμενοι με τα κατώτατα όρια (αποτελούν περίπου το 78% του συνόλου των μισθωτών στον ιδιωτικό τομέα), τα λαϊκά νοικοκυριά καταναλώνουμε το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός μας σε τρόφιμα, ενέργεια και ενοίκια. Η αύξηση του κατώτατου μισθού δεν θα έχει παρά μηδενικό αντίκτυπο.
Η κατάσταση στα σούπερμάρκετ, στην ενέργεια, στην υγεία, την παιδεία και τις μεταφορές, στα σπίτια και τη δουλειά των εργαζομένων, δεν δικαιολογεί και δεν αντέχει άλλη αναμονή! Η ακρίβεια στα βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης διαβρώνει με μεγάλη ταχύτητα τον μισθό και τη σύνταξη που παραμένουν καθηλωμένοι ουσιαστικά τα τελευταία χρόνια. Τα υπερκέρδη της απληστίας και τη φοροασυλία των μεγαλοεπιχειρηματιών (βιομηχάνων, τουρισμού, σουπερμαρκετάδων, τραπεζιτών, εφοπλιστών) είναι εξοργιστικά. Την ίδια στιγμή που οι μεγάλες επιχειρήσεις και όμιλοι πανηγυρίζουν για το ρεκόρ στα μερίσματα των μετόχων τους, η κυβέρνηση αντί να υπερφορολογίσει τα υπερκέρδη τους, απλά πανηγυρίζει για την “ανάπτυξη” ενώ τα λαϊκά στρώματα επιβιώνουν με το ζόρι σε συνθήκες ουσιαστικά υπανάπτυκτης χώρας. Οι προτροπές προς την αναμονή για να “τιθασευτεί ο πληθωρισμός” αποδεικνύονται αποπροσανατολιστική δημαγωγία. Τα μέτρα Μητσοτάκη για την αντιμετώπιση της ακρίβειας δεν μπορούν να ξεγελάσουν πια καμία και κανέναν. Πραγματική λύση για τους εργαζόμενους χωρίς αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή και γενναίες αυξήσεις στους μισθούς, χωρίς πλαφόν στα βασικά αγαθά (ρεύμα, ενέργεια, είδη πρώτης ανάγκης), και χωρίς μείωση ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης δεν μπορεί να υπάρξει.
Κι οι εργαζόμενοι/ες παραμένουμε χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, καθώς η υποχρεωτικότητα τους έχει καταργηθεί από τα μνημόνια και καμία μετέπειτα κυβέρνηση δε ήταν διατεθειμένη να την επαναφέρει, ενώ οι ΣΣΕ που έχουν υπογραφεί σε κλάδους και επιχειρήσεις είναι ελάχιστες. Με το εργατικό οπλοστάσιο που έχει χαριστεί στο ΣΕΒ και την εργοδοσία, το κεφάλαιο αντλεί θηριώδη κέρδη από τους άθλιους μισθούς που δίνει, την διάλυση του κοινωνικού κράτους, τις ολοένα μειούμενες μη μισθολογικές παροχές (ασφάλιση, πρόνοια) και τα όλο και πιο συρρικνωμένα εργατικά δικαιώματα (άδειες, χρόνος εργασίας, συνδικαλιστικές κατακτήσεις). Η κυβέρνηση νομοθετεί για τα συμφέροντα των εργοδοτών: νόμοι Χατζηδάκη, Άδωνι, Βορίδη, Αχτσιόγλου (διπλές και τριπλές δουλειές ακόμα και μετά τη σύνταξη, 14ωρα δουλειάς, διάλυση της Επιθεώρησης Εργασίας, ποινικοποίηση των απεργιών και κρατικές παρεμβάσεις στα σωματεία και πολλά άλλα…).
Την ίδια στιγμή τα συνδικάτα, οι εργαζόμενοι και στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα έρχονται αντιμέτωποι με δικαστικές μηνύσεις, ποινικές διώξεις, απολύσεις. Απεργίες βγαίνουν παράνομες με το που προκηρύσσονται, αγωνιστές συνδικαλιστές και συνδικαλίστριες μηνύονται μόνο και μόνο για δηλώσεις τους. Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα είναι αντιμέτωπο με ένα οργανωμένο αντεργατικό-αντιδημοκρατικό μπλόκο εργοδοσίας και δικαστικών αρχών με στόχο να χτυπηθούν οι αγώνες και οι διεκδικήσεις, όποιος και όποια σηκώνει κεφάλι.
Παράλληλα συνεχίζουν τα χτυπήματα στο ΕΣΥ, με το προχώρημα της πολιτικής των ΣΔΙΤ, τγ=ην ενάρξη των απογευματινών χειρουργείων, το υποστελεχωμένο και υποβαθμισμένο δημόσιο σύστημα υγείας οδηγείται στη διάλυση, το αγαθό της δημόσιας δωρεάν σύγχρονης υγειονομικής περίθαλψης ξεπουλιέται στο βωμό των ιδιωτικών συμφερόντων.
Και όλα αυτά στο φόντο της συνεχιζόμενης συγκάλυψης του εγκλήματος των Τεμπών. Η κυβερνητική και μιντιακή προσπάθεια με το μοντάζ των συνομιλιών αποτελεί προσπάθεια αποπροσανατολισμού και ενίσχυσης του αφηγήματος περί ανθρώπινου λάθους και αποκλειστικής ευθύνης του σταθμάρχη, προκειμένου να συγκαλυφθούν οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες υπουργών και στελεχών της κυβέρνησης. Προκειμένου να κρύψει πως ο κατακερματισμός, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και οι ιδιωτικοποιήσεις είναι εγκληματικές σε βάρος του λαού.
Οι πολλαπλοί αγώνες που αναπτύσσονται το τελευταίο διάστημα ενισχύουν την εργατική αυτοπεποίθηση, δίνουν σήμα ελπίδας. Από τις κινητοποιήσεις για τα Τέμπη, τους φοιτητικούς αγώνες και το εκπαιδευτικό κίνημα στα σχολεία, τις κλαδικές διεκδικήσεις για υπογραφή ΣΣΕ, τον αγώνα κατά της αξιολόγησης, τον αγώνα των υγειονομικών. Αυτά τα ρυάκια αντίστασης και μάχης χρειάζεται να ενωθούν και να ενισχυθούν σ’ένα κοινό μέτωπο αγώνα .
Αυτήν την ανάγκη δεν μπορεί να την υπηρετήσει η ΓΣΕΕ της ταξικής συμφιλίωσης και της συναίνεσης με το ΣΕΒ. Απούσα από όλους τους αγώνες, χειροκροτητής των πολιτικών των ιδιωτικοποιήσεων και των μέτρων της κυβέρνησης, παπαγάλος της εργοδοτικής προπαγάνδας για υπομονή και “συνεργασία” των εργαζομένων. Προκηρύσσει μία απεργία-τοθυφεκιά για να σώσει την όποια “υπόληψη” της.
Παράλληλα και η στάση της ΑΔΕΔΥ που απέχει από την απεργία στις 17 Απρίλη κατακερματίζει την ενιαία αγωνιστική απάντηση που χρειάζεται να οργανωθεί από όλο το συνδικαλιστικό κίνημα.
Οι αγώνας πέφτει στις δικές μας πλάτες για να οργανωθεί, να συντονιστεί, να απλώσει. Τα ίδια τα συνδικάτα να οργανώσουν τη δράση τους, να συντονιστούν, να κινηθούν ενιαία, να θέσουν την εργατική ατζέντα των αναγκών και των διεκδικήσεων μας. Δεν περιμένουμε τίποτα από τις συμβιβασμένες παρατάξεις που λειτουργούν για να εκτονώσουν και να κατακερματίσουν την αγωνιστική εργατική βούληση.
Η πανεργατική-παλλαϊκή απεργία της Τετάρτης 28/02, απέδειξε την δυναμικότητα των κοινών αγώνων, τα σωματεία και τα συνδικάτα μαζί με το φοιτητικό κίνημα διεκδίκησαν δημόσια και δωρεάν παιδεία συγκροτώντας ένα πανκοινωνικό μέτωπο δράσης και αγώνα απέναντι στη συμβιβασμένη ΓΣΣΕ, που όπως και πέρυσι κωφεύει επιδεικτικά και προκήρυξε απεργία για τις 17 Απρίλη, ενώ η κοινωνία μήνες τώρα βράζει.
Η απεργία στις 17 Απρίλη επιδιώκουμε να πιάσει το νήμα των κινητοποιήσεων του προηγούμενου διαστήματος και να αποτελέσει τη συνέχιση του κοινού αγώνα των εργαζομένων.
Για αυξήσεις στους μισθούς στο ύψος των αναγκών μας. Με αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή
Επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας
Επαναφορά 13-14 μισθού στο Δημόσιο και κατάργηση της αντιδραστικής Αξιολόγησης
Μείωση του χρόνου εργασίας και των ετών συνταξιοδότησης. Λιγότερη δουλειά-δουλειά για όλους
Πλαφόν στα βασικά αγαθά (ρεύμα, νερό, είδη πρώτης ανάγκης)
Μέτρα ασφαλείας στους χώρους δουλειάς.
Όχι στην ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης: Δημόσια δωρεάν αναβαθμισμένη παιδεία
Κάτω τα χέρια από το ΕΣΥ: δημόσιο δωρεάν καθολικό σύγχρονο σύστημα υγείας
Κατάργηση των αντεργατικών αντιδημοκρατικών νόμων Γεωργιάδη-Χατζιδάκη.
Συμμετέχουμε στις εργατικές συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα. Στην Αθήνα, σημείο συγκέντρωσης της Μαχης, προπύλαια 11.30 π.μ.
ΜΑΧΗ
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΤΑΞΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
