Αυτές τις μέρες ζούμε ένα από τα μεγαλύτερα ξεσπάσματα της πανδημίας των τελευταίων χρόνων. Με βάση νούμερα που πριν κάποιο καιρό μπορεί να μας φαίνονταν τρομακτικά, δεκάδες χιλιάδες από εμάς επιβεβαιώνονται ως θετικά κρούσματα καθημερινά. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση αδιαφορεί, αρνούμενη να πάρει οποιοδήποτε ουσιαστικό μέτρο προστασίας, ενώ το ΕΣΥ βρίσκεται για ακόμη μία φορά σε οριακή κατάσταση.
Όλα τα παραπάνω δεν προκύπτουν τυχαία. Είναι αποτελέσματα της πολιτικής της κυβέρνησης των μηδενικών εξόδων για πρόληψη, προστασία και ενημέρωση. Είναι αποτέλεσμα της λογικής που βλέπει “μνημόνια” πίσω από τα δωρεάν μοριακά τεστ, την ευκαιρία για ιδιωτικοποίηση της Υγείας πίσω από την υποβάθμιση του ΕΣΥ και την ευκαιρία για την πολιτική της επιβίωση στην μετακύληση όλης της ευθύνης για την εξέλιξη της επιδημίας στις επιλογές των πολιτών. Με αυτόν τον τρόπο οι πολίτες μένουν μόνοι τους απέναντι στη πανδημία καλλούμενοι να καλύψουν όλα τα έξοδα μόνοι τους.
Σε αυτό το φόντο η Κυβέρνηση επιλέγει την έκτακτη επιδοματική πολιτική στη λογική του ελάχιστου δίχτυ προστασίας για τις υποτελείς τάξεις. Εχει το θράσος να μιλάει για “αυξήσεις” στον κατώτατο μισθό. Αυξήσεις σε μισθούς των οποίων η αγοραστική δύναμη έχει καταβαραθρωθεί, σε μία κοινωνία όπου η πρόσβαση σε κοινωνικά αγαθά που εξυπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη, από βασικές ομάδες τροφίμων μέχρι τις μεγάλης τάξης αυξήσεις στην ενέργεια. Αυτές οι αυξήσεις των 13 ευρώ (!) υποτίθεται αποτελούν την κυβερνητική βοήθεια σε μια κοινωνία που εδώ και χρόνια έχει εγκαταλειφθεί στη μοίρα της και η οποία τώρα έρχεται να ενσωματώσει ένα από τα πιο μεγάλα κύματα ακρίβειας των τελευταίων χρόνων. Την ώρα που το κόστος της ενέργειας έχει εκτιναχθεί, και η ενεργειακή φτώχεια έχει οδηγήσει στο θάνατο από αστικές φωτιές ήδη πάνω από 17 συμπολίτες μας που δεν είχαν κατάλληλα μέσα για να ζεσταθούν. Την ώρα που τα ενοίκια έχουν εκτιναχθεί, μέσα από τις πολιτικές των καπιταλιστών για τα αστικά κέντρα που διώχνουν τους κατοίκους προς όφελος της κατανάλωσης και του τουρισμού. Την ώρα που οι τιμές σε πολλά βασικά αγαθά, στα οποία εξαντλείται η αγοραστική δύναμη των χαμηλότερων εισοδημάτων, έχουν αυξηθεί πάνω από 20%.
Απέναντι σε αυτόν τον εμπαιγμό πρέπει να βγούμε μπροστά! Τώρα που φαίνεται όσο ποτέ η αδιαφορία των κυρίαρχων για τις ζωές μας να διεκδικήσουμε όσα έχουμε ανάγκη! Να μιλήσουμε για μία σοβαρής τάξης αύξηση στους μισθούς μας, με προστασία των αδυνάτων και κατώτατο εισόδημα και πρόσβαση στα βασικά αγαθά για όλους και όλες! Να παλέψουμε στη λογική της συλλογικής διαπραγμάτευσης για την επαναφορά Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας! Να διεκδικήσουμε την επαναφορά των κοινωνικών αγαθών, όπως η ενέργεια, στο δημόσιο έλεγχο! Να επιβάλλουμε στεγαστική πολιτική που θα μας επιτρέψει να μην είμαστε με διαφορά η χώρα στην οποία ο κόσμος πληρώνει τόσο μεγάλα ποσοστά του εισοδήματός του για το νοίκι. Να συζητήσουμε για μηχανισμούς ελέγχου των τιμών. Όλα τα παραπάνω είναι, δυστυχώς αδιανόητα για την Κυβέρνηση Μητσοτάκη. Όλα τα παραπάνω δεν θα μας δοθούν αν δεν παλέψουμε για αυτά!
Δεν υπάρχει μόνο η ανημπόρια, απόγνωση και η αδυναμία. Υπάρχει και δύναμη. Ήρθε η ώρα να αλλάξει μεριά ο φόβος.
