“Σας ευχαριστώ πολύ, κ. Πρωθυπουργέ, αγαπητέ Bibi.
Έρχομαι εδώ όχι μόνο ως σύμμαχος, αλλά ως αληθινός φίλος.
(…) Θα συνεχίσουμε να σας στηρίζουμε και να ελπίζουμε πως ό,τι και αν συμβεί πρέπει να συμβεί χωρίς μεγάλο ανθρωπιστικό κόστος. Μπορείτε να υπολογίζετε στην υποστήριξή μας, τη βοήθειά μας.”
Μητσοτάκης, 23/10/23, Ιερουσαλήμ, Συνάντηση με τον Νετανιάχου, ενώ ο ισραηλινός στρατός επιχειρούσε τη Δυτική Όχθη, τη Γάζα, τον Νότιο Λίβανο
Η σημερινή επίσκεψη του Κ. Μητσοτάκη στο Ισραήλ είναι η υλοποίηση μίας φιλοπόλεμης, καιροσκοπικής και επικίνδυνης πολιτικής του ελληνικού κράτους. Μέσα στην φρίκη του πολέμου, φιλοδοξεί να εμφανιστεί ως η εγγυήτρια δύναμη ενός διαλόγου που σχετικοποιεί και καλεί θύτες και θύματα να σεβαστούν τους κανόνες του διεθνούς δικαίου. Ακόμη και με αυτούς τους κανόνες, ο πρωθυπουργός θα όφειλε να ρωτήσει τον αγαπητό του Bibi τι συμβαίνει με τη χρήση του λευκού φωσφόρου, την οποία καταγγέλλουν οργανώσεις όπως οι Human Rights Watch, για ποιον λόγο το Ισραήλ επιτίθεται σε νοσοκομεία, σχολεία και εκκλησίες, πως στο καλό θεωρεί ότι είναι διεθνές δίκαιο η εντολή εκκένωσης της Γάζας και η απειλή της δολοφονικής χερσαίας επιχείρησης;
Αντ’ αυτού, η ελληνική κυβέρνηση στη πραγματικότητα ζυγίζει το δίκαιο με δύο μέτρα και δύο σταθμά: το πρώτο είναι οι υλικές τις επιδιώξεις (τόσο οικονομικά όσο και στρατιωτικά) και το δεύτερο είναι το πέπλο της δήθεν φιλειρηνικής εκφώνησης ίσων αποστάσεων. Πέρα απο την εξοργιστική επιλογή να αποκαλεί αυτοάμυνα την εκτεταμένη πολεμική επιχείρηση στην Παλαιστίνη, συνεχάρη προκλητικά το Ισραήλ για τη δυνατότητα του να διακρίνει μεταξύ Χαμάς και Παλαιστινίων- για την ελληνική κυβέρνηση οι χιλιάδες νεκροί της επίθεσης ήταν μέλη της Χαμάς.
Αυτοί που λένε ότι είναι τρομοκρατική η δράση της Χαμάς, πως θα χαρακτηρίσουν αυτό που κάνει το Ισραήλ στην Γάζα;
Αν θέλουν να είναι συνεπείς, δεν υπάρχουν άλλες λέξεις που να το χαρακτηρίζουν πέρα από: γενοκτονία, συνεχή εγκλήματα πολέμου, εθνοκάθαρση. Ο ισραηλινός ηγέτης που ακολούθησε με μεγαλύτερη επιτυχία την πολιτική της διάλυσης της Παλαιστίνης ήταν και είναι ο Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο Bibi, ο φίλος του πρωθυπουργού, ο ένθερμος οπαδός της ατελείωτης κατοχής και εποικισμού των παλαιστινιακών εδαφών.
Ο άξονας Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ
Είναι ιδιαίτερα κρίσιμο να αντιληφθούμε τους ειδικούς κινδύνους αυτού του πολέμου για την ελληνική κοινωνία, καθώς εδώ και μία δεκαετία ένας από τους στρατηγικούς στόχους του ελληνικού κράτους είναι η συγκρότηση του μιλιταριστικού άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ. Η Ελλάδα είναι το κράτος της Ευρώπης που εμπλέκεται στρατιωτικά περισσότερο με το Ισραήλ. Από το 2013, η Ελλάδα έχει αυξήσει σταθερά την εξάρτησή της τόσο από τον ισραηλινό αμυντικό εξοπλισμό όσο και από την εκπαίδευση.
Σύμφωνα με έρευνα που έγινε από την Disinfaux Collective, μια μη κερδοσκοπική ομάδα που εδρεύει στην Ελλάδα, ισραηλινές εταιρείες όπως η Israel Aerospace Industries, η Elbit και η Raphael έχουν εξασφαλίσει μεγάλα συμβόλαια συνεργασίας με το ελληνικό κράτος. Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τα ελικόπτερα, οι ρουκέτες και οι βόμβες ήταν μόνο μέρος του πακέτου. Αυτή η εταιρική σχέση μεταξύ των δύο κρατών εδραιώθηκε το 2021 με τη μεγαλύτερη αμυντική συμφωνία μεταξύ των δύο εθνών, αξίας 1,65 δισεκατομμυρίων δολαρίων, για τη λειτουργία από την Elbit ενός κέντρου εκπαίδευσης για την ελληνική πολεμική αεροπορία.
Το Ισραήλ, η Ελλάδα και η Κύπρος συνέχισαν να συνεργάζονται στενά, πραγματοποιώντας ναυτικές ασκήσεις στη Μεσόγειο το 2021 και εμβαθύνοντας τη συμμετοχή τους σε μια σειρά από αμυντικούς τομείς. Οι ελληνικές αρχές, όπως φάνηκε, θεώρησαν πολίτες της χώρας ως δίκαιο θήραμα για τις ισραηλινές κυβερνοεπιθέσεις (βλ. τις υποκλοπές και τον ρόλο της ισραηλινής εταιρείας Intellexa).
Όχι σε μία χώρα ορμητήριο πολέμου
Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ο Τζο Μπάιντεν, μετρ της υποκρισίας, τουιτάρει για τα δύο κονβόι ανθρωπιστικής βοήθειας στην Παλαιστίνη αφού πρώτα έχει δώσει πράσινο φως για την ένταση του πολέμου από τη πλευρά του Ισραήλ και φύλλο πορείας για πιθανή εμπλοκή του αμερικανικού στόλου.
Πάντα πρόθυμη, μετά την αποστολή των φρεγατών στην Ανατολική Μεσόγειο και την ενεργοποίηση της βάσης της Σούδας, η κυβέρνηση είναι τώρα έτοιμη και για το επόμενο βήμα και συγκεκριμένα να δώσει την 112 Πτέρυγα Μάχης στην Ελευσίνα, όπου αναμένεται οι Αμερικανοί να μετασταθμεύσουν δεκάδες αεροσκάφη τους, υποστηρικτικά μεταγωγικά, ιπτάμενα τάνκερ, ένα πραγματικό ορμητήριο πολέμου για τη Μέση Ανατολή. Αυτό καθώς την ίδια ώρα η βάση της Σούδας φέρεται να έχει “φρακάρει” από τον συνωστισμό μεταγωγικών, κατασκοπευτικών και άλλων αεροπλάνων.
Ο λαός, οι εργαζόμενες/οι και η νεολαία στέκονται με την Παλαιστίνη
Με τον αέρα της έλλειψης πολιτικής αντιπαράθεσης μεταξύ των συστημικών δυνάμεων, με τον αέρα του 41% των πρόσφατων εκλογών, με τη γνώση ότι εκπροσωπεί τα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης διατείνεται ότι εκπροσωπεί την ελληνική κοινωνία σε αυτές τις επιλογές.
Να θυμίσουμε επιπλέον στον “δημοκράτη” πρωθυπουργό της χώρας, ότι η Ελληνική Βουλή στις 22/12/2015 αποφάσισε ομόφωνα την αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης. Τόσο αυτή, όσο και η προηγούμενη κυβέρνηση, καλούνται να απαντήσουν γιατί η εκτελεστική τους εξουσία δεν εφαρμόζει αυτό που νομοθετεί.
Η κυβέρνηση αντί να υλοποιεί την απόφαση του ελληνικού κοινοβουλίου για αναγνώριση του Παλαιστινιακού Κράτους, που είναι η μόνη ειρηνική διέξοδος, επιλέγει να συμμετάσχει ακόμα πιο ενεργά στο μακελειό των λαών της Μέσης Ανατολής.
Η ελληνική κοινωνία έχει εκφραστεί με πορείες, με συγκεντρώσεις, με την αποστροφή της πλειοψηφίας του λαού για τα εγκλήματα πολέμου που διεξάγονται στη Γάζα και φαίνεται να στέκεται στο πλευρό της Παλαιστίνης, δηλαδή στο πλευρό της ειρήνης και της δικαιοσύνης. Αυτή τη στάση εμείς θα την υπερασπιστούμε και θα την ενισχύσουμε με αντιπολεμικό συντονισμό και διεθνιστική παρέμβαση.
- Να σταματήσει κάθε οικονομική – πολιτική – στρατιωτική συνεργασία με το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ.
- Καμία σκέψη για αξιοποίηση της στρατιωτικής βάσης της Ελευσίνας από ΗΠΑ – ΝΑΤΟ.
- Να γυρίσει πίσω η φρεγάτα “Ψαρά” και όποια άλλη στρατιωτική δύναμη έχει κινητοποιηθεί.
- Αλληλεγγύη στον λαό του Ισραήλ,την Ισραηλινή αριστερά, όσες/ους αγωνίζονται απέναντι στη πολιτική του κράτους τους για την ειρήνη, για την τάξη τους και την ήττα Νετανιάχου.
- Αλληλεγγύη στον λαό της Παλαιστίνης – Δικαίωση των αγώνων του για ανεξαρτησία και αναγνώριση.
