Η ανάγκη επαναδιατύπωσης και γλαφυρής περιγραφής της γυναικοκτονίας στα Γλυκά Νερά, πλέον είναι περιττή!
Ωστόσο, κάποια πράγματα θα τα λέμε και θα τα ξαναλέμε…
Κάνοντας μια ανασκόπηση όσων έχουν ειπωθεί στον δημόσιο διάλογο καθίσταται σαφές ότι έχουμε να δώσουμε πολλές μάχες ακόμη για την ισότητα και την αυτοδιάθεση των σωμάτων μας. Με την γυναικοκτονία στα Γλυκά Νερά αναδύονται όλες οι όψεις της πατριαρχίας που περικλύει όψεις του εθνικισμού αλλά και της μικροαστικής αναπαράστασης του «πετυχημένου» στον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό.
Με αφορμή μία ακόμη γυναικοκτονία, αλλά λαμβάνοντας υπόψη και το γενικότερο πλαίσιο πολιτικής της ΝΔ και της alt right ρητορείας, η ανάγκη προτεραιοποίησης της όλης εξέλιξης του ζητήματος στην πολιτικής μας παρέμβαση, είναι ζωτικής σημασίας όχι μόνο για το φεμινιστικό κίνημα, αλλά εν γένει για την μάχη ενάντια στην καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο. Θα πρέπει με αφορμή μία ακόμη γυναικοκτονία, να μιλήσουμε περαιτέρω για τις όψεις των πατριαρχικών συμπεριφορών καταδίωξης και την ένταση της έμφυλης βίας. Τελικά να απαντήσουμε στο “γιατί δεν σταμάτησε ποτέ το κυνήγι των μαγισσών; ”.
Η συζήτηση για τις γυναικοκτονίες, είναι σημαντικό να μην περιοριστεί σε μια ανάλυση και κατασκευή ιστοριών με κίτρινο φόντο, που στόχο έχουν να αποκόπτουν τις γυναικοκτονίες από το πλαίσιο της πατριαρχίας και των δομών εντός των οποίων αναπαράγεται (όπως η οικογένεια). Οι γυναικοκτονίες δεν είναι ένα σύμπτωμα σε κάποιες «τοπικές κοινότητες». Οι γυναικοκτονίες είναι μία ακόμη όψη του πατριαρχικού συστήματος εξουσίας. Την ίδια στιγμή θα πρέπει να γίνει μία αναφορά στον “κυρίαρχο” λόγο που αναπαράγεται από τα ΜΜΕ και τα social media, που έφερε στην επιφάνεια με αφορμή τη γυναικοκτονία στα Γλυκά Νερά, όλη την ξενοφοβική, εθνικιστική αλλά και μάτσο-αρρενωπή ρητορεία.
Οφείλουμε από το δικό μας μετερίζι να εξετάσουμε ένα συνεχές σύνδεσης με άλλες ιστορικές περιόδους-ορόσημα έμφυλης βίας, αλλά και με το τι συμβαίνει στο διεθνές επίπεδο. Και τούτο για να καταστή σαφές ότι δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά «υπέρμετρης αγάπης», είναι δολοφονίες λόγω του φύλου. Είναι γυναικοκτονίες.
Όλο αυτό το πλαίσιο αναπτύσσεται εντός των καπιταλιστικών σχέσεων, οι οποίες διαμορφώνουν συν τοις άλλοις τα μέσα πειθάρχησης που τοποθετούν τα έμφυλα υποκείμενο σε υποτελή θέση σε σχέση με το στερεοτυπικό πρότυπο της αρρενωπότητας. Ο έλεγχος της γυναικείας σεξουαλικότητας και της αναπαραγωγικής ικανότητας συμβαίνει μέσα από τις καπιταλιστικές δομές της πολιτικής και κρατικής εξουσίας εν τέλει. Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στο πως τα κράτη απαγορεύουν ή όχι το δικαίωμα στην άμβλωση, πως η αστυνομία σε πολλά κράτη αποτελεί απειλή για τις θηλυκότητες (βλ. δηλώσεις Μπαλάσκα για το πως μπορεί ένας γυναικοκτόνος να τη «σκαπουλάρει») και την lgbtqqi κοινότητα, πως εν τέλει κυβερνητικά κόμματα εξαναγκάζουν εκατοντάδες γυναίκες να συνυπάρχουν με τον κακοποιητή τους και μετά το διαζύγιό τους μέσω της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας. Ζούμε σε μία εποχή όπου η ακροδεξιά, ο νεοσυντηριτισμός και η alt-right ρητορεία έρχεται επιθετικά προσπαθώντας με να «μας πείσει» ότι η οικογένεια, ως αυτοσκοπός και προορισμός των γυναικών, συνοδεύεται από «ατυχή» γεγονότα, όπως «λίγη» έμφυλη βία, «λίγη» επιτήρηση των σωμάτων μας (καθώς προορισμό είναι η τεκνοποιία), και πιθανά από τη διακύβεβευση της ίδιας μας της ύπαρξης. Σε αυτό εμείς απαντάμε ότι ούτε μία λιγότερη! Σε αυτό εμείς απαντάμε άμεση νομική αναγνώριση του εγκλήματος της γυναικοκτονίας! Η γυναικοκτονία είναι έγκλημα λόγω του φύλου, δεν είναι ένα κατά λάθος γεγονός ενός «παράφρονος από έρωτα»!
Άμεση νομική αναγνώριση της γυναικοκτονίας!
Η απελευθέρωση των σωμάτων μας είναι βασικό βήμα για τη χειραφέτηση των κοινωνιών!
