Οι λαοί της Λατινικής Αμερικής, για άλλη μία φορά βρίσκονται στο στόχαστρο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού ο οποίος“εξάγοντας δημοκρατία”, επιχειρεί να ανατρέψει άλλη μία δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση, αυτή τη φορά στο Περού. Το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα σε βάρος του προέδρου Πέδρο Καστίγιο, ο οποίος είχε εκλεγεί μόλις πέρυσι στην βάση ενός φιλολαϊκού προγράμματος, δείχνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι οι ΗΠΑ, είτε με κυβερνήσεις Ρεπουμπλικάνων είτε Δημοκρατών, συνεχίζουν την μακρά παράδοση επιθετικών παρεμβάσεων σε ξένα κράτη με σκοπό την υπηρέτηση των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων τα οποία καραδοκούν για τους πλούτο της χώρας.
Η ανατροπή του Προέδρου Καστίγιο από το Κογκρέσο στο οποίο η δεξιά είναι πλειοψηφία, σε συνδυασμό με την ανοιχτή στήριξη (πολιτική, διπλωματική και οικονομική) των ΗΠΑ όμως, βρήκε τον λαό του Περού στους δρόμους. Η οργή που προξένησε η έξωθεν παρέμβαση και η αμφισβήτηση της λαικής εντολής, γρήγορα μετατράπηκε σε ένα μαζικό ποτάμι γενικευμένης ανυπακοής το οποίο φαίνεται να διεκδικεί ακόμη και όσα ο ίδιος ο Καστίγιο αρνήθηκε αφού η διακυβέρνησή του μέχρι πρόσφατα ήταν μάλλον μετριοπαθής παρά ριζοσπαστική. Το αίτημα για αναθεώρηση του Συντάγματος που παραμένει ίδιο από την περίοδο της πολύ σκληρής διακυβέρνησης του Φουτζιμόρι της δεκαετίας του 90, συμπυκνώνει όλη την ουσία του δημοκρατικού ξεσηκωμού για κοινωνική δικαιοσύνη.
Η αντικατάσταση του Καστίγιο από την Ντίνα Μπολουάρτε δίνει ουσιαστικά την εξουσία σε έναν συνασπισμό ακράιων και δεξιών οργανώσεων, κόντρα σε οποιαδήποτε έννοια δημοκρατικής κυριαρχίας. Η κήρυξη της χώρας σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης δείχνει τον δρόμο για τον αυταρχισμό που ήδη μετράει 25 νεκρούς στις συγκρούσεις των διαδηλωτών/τριων με την αστυνομία και τον στρατό.
Ως Αναμέτρηση, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε με σθένος και αλληλεγγύη στο πλευρών όλων εκείνων που με ενσώματα ρισκάρουν τις ζωές τους για την δημοκρατία και την κυριαρχία της χώρας τους. Στεκόμαστε στο πλευρό των συνδικάτων, των αριστερών κομμάτων και των οργανώσεων των ιθαγενών οι οποίες σε συντονισμό απαντούν με πανεθνικές απεργίες και μαζικές, πολύμορφες κινητοποιήσεις. Μόνο ο λαός μπορεί και πρέπει να έχει τον λόγο στο μέλλον της χώρας.
