Διόγκωση, διόγκωση, διόγκωση μέχρι να στηθεί μία επιτυχία της αντιτρομοκρατικής
Αλληλεγγύη, αλληλεγγύη, αλληλεγγύη μέχρι να τελειώσει η φάρσα.
Γράφαμε τον Σεπτέμβρη του 2020, διασκευάζοντας τους γνωστούς στίχους, ότι ο τότε κραταίος υπουργός Προ.Πο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης κάπνιζε και σκεφτόταν:
“Τι καλά που θα ‘ταν, να είχαμε τώρα μία επιτυχία της αντιτρομοκρατικής”
Αμέσως μετά τη περίοδο του πρώτου lockdown και του ανοίγματος για την τουριστική βιομηχανία, γινόταν ξεκάθαρο στη μεγάλη πλειοψηφία ότι η καταστολή και η κυβερνητική πολιτική μηδενικής ανοχής είχε αναβαθμίστει τόσο ποιοτικά όσο και ιδεολογικά, με την πανδημία να γίνεται πρόσχημα βίαιης καταστολής συναθροίσεων (όπως στη Κυψέλη και στο Παγκράτι με επιθέσεις της αστυνομίας στους νέους που συγκεντρώνονταν σε πλατείες). Το κοινωνικό κίνημα βρισκόταν σε μία συνθήκη που προσπαθούσε να αρθρώσει εκ νέου αντιστάσεις, ενώ ο κρατικός μηχανισμός ετοιμαζόταν να παγιώσει τις κατασταλτικές κατακτήσεις του και την αναβάθμιση του ρόλου των κατασταλτικών μηχανισμών εκμεταλλευόμενη την πανδημία.
Το αμέσως επόμενο διάστημα, είδαμε χουντικής έμπνευσης απαγορεύσεις κυκλοφορίας και συναθροίσεων βασιζόμενες σε μια διαρκή επίκληση έκτακτης συνθήκης αλλά και συλλήψεις για δήθεν τρομοκρατικές οργανώσεις με την υπογραφή “Σύντροφοι/ισσες” ή, όπως στη περίπτωση του αγωνιστή Πολύκαρπου Γεωργιάδη, επικοινωνιακά show βασισμένα στη διόγκωση κατηγορητηρίου, την κατασκευή ενόχου και την υπερσυγκέντρωση εξουσιών.
Συγκεκριμένα, την Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2020, ο αγωνιστής Πολύκαρπος Γεωργιάδης συλλαμβάνεται από την «Αντιτρομοκρατική» έξω από την αποθήκη την οποία νοίκιαζε για λογαριασμό των εκδόσεων «Ασύμμετρη Απειλή», στην οδό Αναστασίου Ζίννη στο Κουκάκι.
Στο εσωτερικό της αποθήκης εκτός από κούτες με βιβλία των εκδόσεων, εντοπίζεται και μια τσάντα πλάτης, η οποία περιείχε ποσότητα εκρηκτικής ύλης, πυροκροτητών και φυσιγγίων, αντικείμενα των οποίων η κατοχή είναι βέβαια παράνομη, πλην όμως, υπό κανονικές συνθήκες, διώκεται σε βαθμό πλημμελήματος.
Στην απολογία του, δηλώνει ότι:
«Σκοπός της ενοικίασης της αποθήκης ήταν το στοκάρισμα παλαιότερων βιβλίων των εκδόσεων Ασύμμετρη Απειλή. Πράγματι, ανάμεσα στα βιβλία βρέθηκε και σακ βουαγιάζ με εκρηκτική ύλη και μια κούτα με σφαίρες και πυροκροτητές. Από την πρώτη στιγμή, ήμουν σαφέστατος σχετικά με την προέλευσή τους: ήταν υλικό το οποίο δεν είχε βρεθεί από τις αστυνομικές έρευνες που είχαν πραγματοποιηθεί τον Αύγουστο του 2008, μετά την απαγωγή του προέδρου του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων Βορείου Ελλάδος, Γ. Μυλωνά. Το υλικό αυτό ήταν θαμμένο σε χώρο στα περίχωρα της Θεσσαλονίκης και όταν ξεκίνησαν στην περιοχή οικοδομικές εργασίες, το μετέφερα τμηματικά στην Αθήνα τρία χρόνια μετά την αποφυλάκισή μου, για λόγους ασφαλείας. Το αποθήκευσα σε χώρους νόμιμης ιδιοκτησίας μου και κανένας άλλος, πέρα από εμένα, δεν είχε γνώση της ύπαρξής του ή πρόσβαση σε αυτό».
Παρά το πλημμεληματικού χαρακτήρα αδίκημα, ο Γεωργιάδης συλλαμβάνεται και προφυλακίζεται άμεσα, αφού μέσα από αστυνομικές και δικαστικές “συνέργειες”, του ασκείται κακουργηματική δίωξη. Συγκεκριμένα, για το κακούργημα της «κατοχής εκρηκτικών υλών, εκρηκτικών μηχανισμών, πυρομαχικών και πολεμικού υλικού με σκοπό τη διάθεσή τους σε τρίτους για διάπραξη κακουργήματος ή τροφοδοσία ομάδων, οργανώσεων, ενώσεων προσώπων κλπ» – χωρίς ωστόσο να υπάρχει κάποια τεκμηρίωση σχετικά με την υποτιθέμενη διάθεση ή την υπάρξη ομάδων ή οργανώσεων που θα λάμβαναν αυτό το υλικό.
Για μία ακόμη φορά, βλέπουμε μία δήθεν επιτυχία της Αντιτρομοκρατικής – μιας υπηρεσίας που λειτουργεί χωρίς κανέναν θεμελιώδη έλεγχο και θωρακίζεται συστηματικά με τρομονόμους και φωτογραφικές διατάξεις- ακριβώς την στιγμή που το κράτος την χρειάζεται περισσότερο.
Σε μια περίοδο που οι συνέπειες των πολιτικών επιλογών της κυβέρνησης ήταν πιο ορατές από ποτέ, τα συστημικά ΜΜΕ προσπάθησαν να χτίσουν κλίμα τρομοϋστερίας και ηθικού πανικού, πάνω στην “εξάρθρωση” μιας υποτιθέμενης τρομοκρατικής οργάνωσης. Τα κανάλια και τα μέσα, επικαλούμενα στημένες “πηγές” της Αντιτρομοκρατικής, μίλησαν για την ύπαρξη τρομοκρατικής οργάνωσης σε μία προσπάθεια να προκαταβάλλουν την κοινή γνώμη και το δημόσιο διάλογο για την υπόθεση, στοχοποιώντας τους συλληφθέντες και τη συλληφθείσα χωρίς να προκύπτει οποιαδήποτε πράξη.
Αντίστοιχες πηγές και διαρροές, έχουμε δει να παίρνουν μορφές “αποκαλυπτικών πρωτοσέλιδων” στοχοποίησης, όπως στην περίπτωση του αναρχικού κομμουνιστή Τ. Θεοφίλου, ή να μπαίνουν σε δικογραφίες με την μορφή πληροφοριών, ανώνυμων καταγγελιών-τηλεφωνήματων, όπως στην πρόσφατη σκευωρία που υπέστησαν οι Ηριάννα-Περικλής.
Ωστόσο στην υπόθεση Γεωργιάδη υπάρχει μία ειδοποιός διαφορά: όπως γράφει ο ίδιος ο Θεοφίλου, που πέρασε 5 χρόνια στην φυλακή εώς ότου αθωωθεί, είναι “η πρώτη φορά που ένας άνθρωπος βρίσκεται τόσο καιρό προφυλακισμένος, αντιμέτωπος με βαριά ποινή, από κατηγορίες όχι βασισμένες σε πλαστά ή σαθρά στοιχεία, αλλά μονάχα σε μια εικασία που δεν μπορεί να υποστηριχτεί από κανένα άλλο δεδομένο της ίδιας της εναντίον του δικογραφίας”.
Σε μια τέτοια συνθήκη λοιπόν, εμείς επιλέγουμε ξανά να μην σταθούμε απέναντι η μια στην άλλη, αλλά να διασφαλίσουμε ότι οι ανθρωποφάγοι δε θα περάσουν πάνω απ’ τα κορμιά όσων τοποθετούνται δίπλα και μαζί μας.
Η κυβέρνηση έχει επιλέξει να λειτουργεί σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης παραβιάζοντας σταθερά δικαιώματα και ελευθερίες, να νομοθετεί συστηματικά με βάση πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Άλλωστε μια τέτοια ‘’επιτυχία’’ και ο φόβος των “τρομακρατών” προσφέρονται για θεάματα μιας και ο άρτος λιγοστεύει. Τι πιο εύκολο από το να στρέψεις με τρομολαγνικά ψέματα και παραδειγματική καταστολή την κοινή γνώμη μακριά από τα πραγματικά προβλήματά της (πχ ελλείψεις στο ΕΣΥ, την ακρίβεια, την ανεργία κοκ);
Η δήθεν αυτή επιτυχία της αντιτρομοκρατικής, έρχεται να νομιμοποιήσει ένα συνεχές στη δημιουργία καθεστώτων εξαίρεσης των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, στήνοντας ένα ακόμα κανιβαλιστικό show. Θύμα της είναι τόσο ο Π. Γεωργιάδης όσο και το σύνολο της κοινωνίας – το σχέδιο άμεσης και προληπτικής καταστολής και κρατικής βίας που οραματίζεται η κυβέρνηση, είναι ήδη σε εφαρμογή:
- Με τις αλλαγές στο Ποινικό Κώδικα τον Σεπτέμβρη του 2019 και την εκχώρηση εξουσιών από το Υπουργείο Δικαιοσύνης στο Υπουργείο Προ.Πο.
- Με την ένταση της καταστολής και το φόρτωμα κατηγοριών μέσα από συλλήψεις σε σωρό.
- Με την υπερστελέχωση της αστυνομίας – κινδυνεύοντας από εκεί που είχαμε περισσότερους παπάδες από γιατρούς και δασκάλους, να έχουμε περισσότερους αστυνομικούς ακόμη και από παπάδες.
- Με τις επιθέσεις στους κοινωνικούς και πολιτικούς χώρους, από τις καταλήψεις μέχρι τη ποινικοποίηση της νεανικής εξόδου σε πλατείες και δημόσιους χώρους.
- Με το νομοσχέδιο για την απαγόρευση των διαδηλώσεων, το οποίο καλά θα κάνει η κυβέρνηση να καταλάβει ότι θα μείνει στα χαρτιά.
- Με συλλήψεις αγωνιστών και κλίμα τρομουστερίας για την στοχοποίηση πολιτικών χώρων.
- Με την άρση των δικαιωμάτων των κρατούμενων, οι οποίοι έχουν απολέσει τη δυνατότητα αδειών (ειδικότερα οι πολιτικοί κρατούμενοι) και αντιμετωπίζονται με μεταγωγές και απομονώσεις όταν ζητούν μέτρα για την υγειονομική τους προστασία σε συνθήκες πανδημίας. Δικαιώματα για τα οποία, ο Π. Γεωργιάδης έχει πρωτοστατήσει και αγωνιστεί συστηματικά.
Δηλώνουμε ξεκάθαρα: Κανένας μόνος απέναντι στη συστημική βία. Καμία μόνη απέναντι στην κρατική εκδικητικότητα.
Δεύτερα 14/2 στις 9:00, όπου δικάζεται ο Π. Γεωργιάδης, θα είμαστε στο Εφετείο στην Λουκάρεως:
Αδιαπραγματεύτα στο πλευρό του Π. Γεωργιάδη για να τελειώσει η φάρσα.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
