40 Σύροι/ες πρόσφυγες/ισσες παραμένουν εγκλωβισμένοι/ες σε νησίδα στον Έβρο, χωρίς μέχρι τώρα να έχει προβεί καμία χώρα, ούτε η Ελλάδα ούτε η Τουρκία σε κάποια προσπάθεια διάσωσής τους. Ήδη, η Μαρία Α., ένα 5χρονο κορίτσι, πέθανε από τσίμπημα σκορπιού, ενώ η αδελφή της βρίσκεται επίσης σε κρίσιμη κατάσταση. Το πτώμα της Μαρίας προσπαθούν οι δικοί της να συντηρήσουν στο ποτάμι, καθυστερώντας τη σήψη, ώστε να μπορέσουν να την θάψουν – αν μπορέσουν.
Ευτυχώς, ο κ. Μηταράκης ανησυχεί πολύ για τους ανθρώπους αυτούς, αλλά δυστυχώς δεν μπορεί να κάνει κάτι. Το έδαφος στο οποίο βρίσκονται, σύμφωνα με την ΕΛΑΣ, βρίσκεται σε τουρκική επικράτεια. Δυστυχώς. Δυστυχώς, οι άνθρωποι αυτοί εγκλωβίστηκαν στην νησίδα, έπειτα από ενέργειες του ελληνικού κράτους. Αλλά δε μπορεί να γίνει πλέον κάτι. Δυστυχώς.
Ωστόσο, το καθεστώς της νησίδας τίθεται υπό αμφισβήτηση, καθώς, σύμφωνα με το εθνικό κτηματολόγιο και τις υπηρεσίες του στρατού, η νησίδα αυτή βρίσκεται σε ελληνικό έδαφος. Η υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας τελειώνει όταν πρόκειται να αναλάβει το ελληνικό κράτος την ευθύνη για το θάνατο μεταναστ(ρι)ών. Ελλάδα, Τουρκία και Ευρώπη, προβαίνουν έναν ατέρμονο αγώνα αποποίησης ευθυνών και μαζί με τις ευθύνες κάνουν μπαλάκι ανθρώπινες ζωές.
Η διαδρομή που ακολουθούν οι άνθρωποι αυτοί για να διασχίσουν τον Έβρο από την Τουρκία και να φτάσουν στην Ευρώπη, έχει μετατραπεί σε δολοφονική ζώνη από το ελληνικό κράτος, καθώς έχει προβεί σε στρατιωτικοποίηση των συνόρων, με την ανοχή των υπόλοιπων χωρών της ΕΕ που συγκαλύπτουν τα εγκλήματα που διαπράττονται στα λεγόμενα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης, με αποτέλεσμα καθημερινά να δολοφονούνται και να βασανίζονται μετανάστ(ρι)ες άμεσα ή έμμεσα από τις ελληνικές αρχές. Τα push-backs αποτελούν μια πρακτική που συνειδητά έχει υιοθετήσει το ελληνικό κράτος για την αποτροπή της εισόδους μεταναστών στο ελληνικό έδαφος.
Την πολιτική αυτή του θανάτου έχει καθιερώσει το ελληνικό κράτος, χωρίς ανησυχίες και προβληματισμούς. Ούτε ο Μηταράκης, ούτε ο Μητσοτάκης, ούτε κανείς, ανησυχεί ιδιαίτερα για το τι συμβαίνει στα σύνορα. Όλα βρίσκονται υπό τον έλεγχο του ελληνικού στρατού, του λιμενικού, της FRONTEX, των παρακρατικών ομάδων που δραστηριοποιούνται ανά καιρούς στα σύνορα. Και τίποτα από όλα αυτά δεν προωθείται στην υπόλοιπη κοινωνικά, γιατί φροντίζουν πολύ προσεκτικά να μην υπάρχει πρόσβαση σε δημοσιογράφους και δικηγόρους.
Ο θάνατος της Μαρίας και όλων των υπόλοιπων θυμάτων των συνόρων αποτελεί δολοφονία.
Να διασωθούν τωρα οι πρόσφυγες από τη νησίδα του Έβρου.
Να σταματήσουν οι παράνομες και μη επαναπροωθήσεις.
