Με βαθιά συγκίνηση και θλίψη πληροφορηθήκαμε χτες τον χαμό του αγαπημένου μας φίλου και συντρόφου Γιάννη Νικολακόπουλου. Ευχόμαστε συλλυπητήρια και δύναμη στους δικούς του ανθρώπους, την Άσπα και την Περσεφόνη, τους συντρόφους και τις συντρόφισσες του στο Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο και στον Όμιλο Μαρξιστικών Ερευνών, τον οποίο υπηρέτησε ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου.
Ο Γιάννης υπήρξε πάντα συνεπής στους κοινωνικούς αγώνες και την αναζήτηση για ένα καλύτερο μέλλον για την κοινωνία και τον τόπο. Ως καθηγητής στεκόταν πάντα στο πλευρό των μαθητών του, φρόντιζε να καλλιεργεί την δίψα τους για δημιουργία και άκουγε με ενδιαφέρον και ειλικρίνεια τις παρατηρήσεις και τις σκέψεις τους. Απο τις γραμμές της ΚΝΕ μέχρι και το ρήγμα του 89, από το ΝΑΡ μέχρι το Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο ο Γιάννης κατέθετε στην συλλογική υπόθεση το κοφτερό του μυαλό, το σπάνιο ήθος και χαρακτήρα του και την πραότητα που τον διέκρινε σε όλες τις συζητήσεις που έπαιρνε μέρος. Σπουδαία ήταν η προσφορά του και στις νικηφόρες απεργίες της ΟΛΜΕ την περίοδο 1988-90. Στην γειτονιά του στην Νέα Φιλαδέλφεια συμμετείχε στην τοπική Λαϊκή Συνέλευση και το Κοινωνικό Ιατρείο, αναζητώντας πάντα την επαφή και την διάδραση με το λαϊκό στοιχείο.
Ο Γιάννης ήταν σπάνιο παράδειγμα αγωνιστή που συνδύαζε την σταθερή προσήλωση στην επαναστατική υπόθεση με την ανοιχτή σκέψη και τη διαρκή προσπάθεια να επικοινωνήσει με τα νεα ρεύματα ριζοσπαστικής αναζήτησης. Η παρουσία του θα μας συντροφεύει σε όλους τους μελλοντικούς αγώνες που τόσο πρόσμενε να έρθουν. Η σκέψη και η συμβολή του αποτελούν για εμάς φάρο και πηγή έμπνευσης που θα κρατήσουμε για πάντα κοντά μας. Τον αποχαιρετούμε γνωρίζοντας ότι το κενό που αφήνει είναι δυσαναπλήρωτο.