Η κυβέρνηση φέρνει στην ολομέλεια της Βουλής νέο νομοσχέδιο αυταρχικοποίησης του Πειθαρχικού Δικαίου των Δημοσίων Υπαλλήλων (Δ.Υ.). Μετά το μπαράζ μαζικών διώξεων εκπαιδευτικών και άλλων υπαλλήλων του δημοσίου για την αγωνιστική συνδικαλιστική και πολιτική τους δράση, η κυβέρνηση νομοθετεί την πάταξη των αγώνων με ένα ολοκληρωτικής και χουντικής έμπνευσης νομοθέτημα.
Τα βασικά σημεία του νομοσχεδίου:
- Μετατρέπει τα Πειθαρχικά Συμβούλια σε πλήρως ελεγχόμενα ποινικά δικαστήρια για τους Δ.Υ, καταργεί τη στοιχειώδη εκπροσώπηση των εργαζομένων (αιρετοί).
- Επιβάλλει fast track διαδικασίες εκδίκασης υποθέσεων με ασφυκτικές προθεσμίες, καταργώντας ενδιάμεσα βήματα, προβλέπει ακόμα και ομαδική εκδίκαση (!!) υποθέσεων που έχουν συνάφεια. Καταργεί τη δυνατότητα άσκησης ένστασης κατά των αποφάσεων των Πειθαρχικών Συμβουλίων.
- Θεσμοθετεί για πρώτη φορά την πειθαρχική συνδιαλλαγή, όπου ο διωκόμενος υπάλληλος μπορεί να αναλάβει ευθύνη, να ομολογήσει την «ενοχή» του και να υποστεί ηπιότερη ποινή.
- Εξισώνει αδικήματα κοινού ποινικού δικαίου με προσαπτόμενες κατηγορίες κυρίως για συνδικαλιστική δράση και απεργία, αλλά και περιπτώσεις όπως: αναξιοπρεπής συμπεριφορά εντός ή εκτός υπηρεσίας, κριτική της προϊσταμένης αρχής, απείθεια, μη τήρηση εχεμύθειας.Προστίθενται λοιπόν νέα αδικήματα για τα οποία μπορεί να επιβληθεί η ποινή της οριστικής παύσης – απόλυσης.
- Γίνεται ιδιώνυμο αδίκημα η «άρνηση υπαλλήλου να λάβει μέρος, να διευκολύνει ή να προβεί στη διαδικασία αξιολόγησης», που αντικαθιστά το πειθαρχικό αδίκημα της «αδικαιολόγητα μη έγκαιρης σύνταξης έκθεσης αξιολόγησης» ή παράλειψης της. Η διπλή «άρνηση» της αξιολόγησης οδηγεί στην οριστική παύση.
- Εισάγονται ακραίες κυρώσεις με βαριές διοικητικές και οικονομικές επιπτώσεις, όπως πολυετής στέρηση μισθολογικής εξέλιξης, αφαίρεση κλιμακίων και επιβολή τεράστιων προστίμων. Επανέρχονται ακόμη και οι δυσμενείς μεταθέσεις του μετεμφυλιακού κράτους.
- Διευρύνονται οι περιπτώσεις για να τεθεί ένας δημόσιος υπάλληλος σε αυτοδίκαιη αργία από τη Διοίκηση χωρίς μάλιστα τη γνώμη του Πειθαρχικού Συμβουλίου, όπως η προσαγωγή, η σύλληψη κλπ.
Η αυταρχικοποίηση των χώρων εργασίας ξεκίνησε με τον νόμο Χατζηδάκη και ολοκληρώνεται με το νέο πειθαρχικό δίκαιο. Ειδικότερα για τους δημοσίους υπαλλήλους ο αυταρχισμός επεκτείνεται και πέραν των εργασιακών χώρων, αφού ο φόβος και η επιτήρηση επιβάλλεται και σε περιπτώσεις “αδικημάτων” εκτός εργασίας. Ως Αναμέτρηση στηρίζουμε τον αγώνα των εργαζομένων ενάντια στην αναλγησία του κυβερνητικού αυταρχισμού.
Όλοι/ες στην Πανελλαδική Απεργία της ΑΔΕΔΥ την Πέμπτη 28 Αυγούστου!
