Το Pride, όπως κάθε χρόνο, ήταν πολύχρωμο, ενώ φέτος είχε ακόμα περισσότερα χρώματα: αυτά της αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης. Συνδέονται αυτά τα δύο όμως;
Η απάντηση είναι σαφώς θετική, γιατί:
Ο διαρκής αγώνας για την αναγνώριση των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας είναι εξαιρετικά σημαντικός και αξίζει να βλέπουμε τη σύνδεση των κινημάτων αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων. Η κοινή βάση όλων αυτών των αλληλένδετων κινημάτων υπεράσπισης είναι να αποκαλύψουν και να παλέψουν ενάντια σε φυσικοποιημένες και κανονικοποιημένες μορφές μίσους. Το φεμινιστικό και ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα βασίζεται σε αξίες όπως η ισότητα, η ελευθερία και η δικαιοσύνη. Φέτος, αυτά τα αιτήματα ξεπέρασαν τα πλαίσια του φεμινιστικού λόγου περί καταπολέμησης μόνο του σεξισμού, της ομοφοβίας και της τρανσφοβίας, και συμπεριέλαβαν τον αγώνα ενάντια στην καταπίεση των Παλαιστινίων. Αυτή η διαθεματικότητα του φεμινιστικού και ΛΟΑΤΚΙ κινήματος αναδεικνύει την ανάγκη για ενότητα και συνεργασία των κινημάτων σε παγκόσμιο επίπεδο για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Παρά την προφανή ανάγκη μιας μόνιμης κατάπαυσης του πυρός του πολέμου, η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη και οι πολιτικές της ΕΕ συνεχίζουν να παρέχουν βοήθεια και υποστήριξη στις ιμπεριαλιστικές πολιτικές του Ισραήλ. Η γενοκτονία στην Παλαιστίνη που εξακολουθεί να εκτυλίσσεται και η καταστροφή που έχει οδηγήσει στον εκριζωμό σχεδόν ολόκληρου του πληθυσμού της Γάζας, έχει πυροδοτήσει βαθιά συλλογική θλίψη και μαζικές διαδηλώσεις παγκοσμίως.
Απέναντι, λοιπόν, στις πολιτικές της κυβέρνησης και της ρατσιστικής κρατικής βίας, στις πορείες υπεράσπισης της ελευθερίας όλων των μορφών, μπορούμε να προασπιστούμε και μια πολιτική ισότητας για την Παλαιστίνη μιλώντας για ίσα ανθρώπινα δικαιώματα, για παλαιστινιακή αυτοδιάθεση, για το τέλος του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού και των συστημάτων που προωθούν τον στρατιωτικό ρατσιστικό καπιταλισμό.
Το βλέμμα μας είναι στραμμένο όχι μόνο στην ουσιαστική ισότητα, αλλά και στην ουσιαστική δικαιοσύνη.
Μιλώντας γενικά για το Pride…
Το Athens Pride τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλές, παρά την αμηχανία που μπορεί να προκαλεί η συμμετοχή μεγάλων πολυεθνικών και πολιτικών δυνάμεων με αμφίβολη υποστήριξη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Η δημοφιλία του Pride αποδίδεται στην ενίσχυση των ΛΟΑΤΚΙ+ διεκδικήσεων και τη μαζικοποίηση του κινήματος. Ωστόσο, η παρουσία και η χορήγηση του Athens Pride απο μεγάλες εταιρείες, οργανισμούς (και Ισραηλινής προέλευσης) και της αμερικάνικης πρεσβείας έχουν οδηγήσει σε φαινόμενα “rainbow washing”.
Η ιστορία των Pride ξεκινάει από την εξέγερση του Stonewall το 1969, που αποτέλεσε την αρχή του ΛΟΑΤΚΙ κινήματος. Στην Ελλάδα, οι πρώτες προσπάθειες για δημόσια παρουσία της κοινότητας ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1980, παρά τις δυσκολίες και τον ηθικό πανικό λόγω του AIDS. Από το 2005, τα Athens Pride οργανώνονται με μαζική συμμετοχή, παρόλες τις προκλήσεις και την εμπορευματοποίηση.
Παράλληλα, αυτοοργανωμένα Pride πραγματοποιούνται στην ελληνική επαρχία, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα σε μικρότερες κοινωνίες. Τα κύρια αιτήματα της κοινότητας επικεντρώνονται στην αντιμετώπιση της καθημερινής ομοφοβίας και τρανσφοβίας, πέρα από τις νομοθετικές μεταρρυθμίσεις.
Η υπάρχουσα αμηχανία της Αριστεράς απέναντι στη ΛΟΑΤΚΙ+ ατζέντα που προκύπτει από την ταυτότητα του Athens Pride, δεν είναι υπερασπίσιμη. Συγχρόνως, ίσως είναι πια ο καιρός, να αναρωτηθούμε για τα χαρακτηριστικά που επιτελεί κανείς/καμιά/κανένα την ταυτότητα του αριστερού, να αναρωτηθούμε για τη μορφή των πορειών μας: συνθήματα, βηματισμός, σύνθεση.
Υποστηρίζουμε την έμφυλη και σεξουαλική απελευθέρωση, καθώς αυτή συνδέεται άμεσα με την κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα. Οι κριτικές προς το Athens Pride πρέπει να γίνονται αλλά χωρίς σεξισμό και ελιτισμό, προωθώντας τη συμμετοχή και την αλληλεγγύη.
Άλλωστε, φέτος, περισσότερο από τα προηγούμενα χρόνια, οι προοπτικές για ένα pride στο οποίο συνενώνονται τα διαφορετικά κινήματα, φάνηκαν πως είναι ήδη εδώ. Προοπτικές για επόμενα pride φεμινιστικά, διεθνιστικά, διαθεματικά, ταξικά. Επόμενα pride με περισσότερα χρώματα και λιγότερους χορηγούς από ποτέ.
