Με την στήριξη της κυβέρνησης από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία ολοκληρώθηκε η τριήμερη συζήτηση στη Βουλή επί της πρότασης μομφής της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τις τρεις αυτές ημέρες παρακολουθήσαμε τη στάση της κυβερνητικής πλειοψηφίας που προσιδίαζε περισσότερο στη ΧΑ θυμίζοντας ζοφερές εικόνες από την εποχή που η εγκληματική ναζιστική οργάνωση ήταν ακόμη εντός της Βουλής. Ρατσιστικό μένος απέναντι στους μετανάστες, επίθεση σε δικαστές, χαρακτηρισμό ως πρακτόρων των Τούρκων όσων τους ασκούν κριτική, ακροδεξιός χουλιγκανισμός και εν τέλει μία συνολική άρνηση λογοδοσίας επί των αντιδημοκρατικών πρακτικών της κυβέρνησης και της ΕΥΠ στο ζήτημα των παρακολουθήσεων.
Η στάση αυτή της κυβέρνησης δεν είναι φυσικά καινούρια και δεν αφορά μόνο την υπόθεση των υποκλοπών. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο η κυβέρνηση υπερασπίζεται όλες εκείνες τις πολιτικές που κλέβουν το λαϊκό εισόδημα, δηλαδή τις αυξήσεις στο ρεύμα, το πετρέλαιο, στα βασικά τρόφιμα στα σούπερμάρκετ κ.ο.κ. Με τη αρωγή των ελεγχόμενων και εξαρτημένων καναλιών και site ελέγχουν τη πληροφόρηση και διαστρεβλώνουν τα γεγονότα αποκρύπτοντας την αλήθεια ότι με ευκαιρία την κρίση το κεφάλαιο αποκομίζει τεράστια υπερκέρδη απευθείας παρμένα από τις τσέπες των καταναλωτών. Με τη δε βοήθεια της αστυνομίας καταστέλλουν τις αντιδράσεις ενάντια στην πολιτική τους αυτές αναπτύσσονται.
Tην ίδια ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει να εμφανιστεί ο τιμητής της “δημοκρατίας” στην χωρά. Αντίστρεφουν όμως και τη πραγματικότητα και τα πεπραγμένα τους. Οι “νόμιμες” παρακολουθήσεις για λόγους “εθνικού συμφέροντος” (και όχι για δραστηριότητες του κοινού ποινικού δικαίου) έχουν πολλαπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια. Τα ίδια χρόνια δηλαδή που υπήρξε και η έκρηξη των κοινωνικών αγώνων. Και επειδή “το κράτος έχει συνέχεια”, οι παρακολουθήσεις αυξήθηκαν και επί ΣΥΡΙΖΑ.
Μόνο η Αριστερά, οι κοινωνικοί φορείς και οι δημοκρατικοί πολίτες μπορούν να δώσουν αυτή τη μάχη στα σοβαρά. Μια μάχη στην οποία χάνουμε έδαφος ακριβώς λόγω της υποχώρησης των κοινωνικών αγώνων, η οποία έχει επιτρέψει τη διολίσθηση και την δεξιά ρεβάνς. Μια μάχη που αποτυπώνεται και στο διάγγελμα παρωδία του Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος παρότι αναγκάστηκε να παραδεχτεί την ανάγκη για «προστασία των θεμελιωδών αρχών που προστατεύουν την ιδιωτική σφαίρα και το απόρρητο των επικοινωνιών», υπερασπίστηκε στο ακέραιο τον βαθύτερο ρόλο της ΕΥΠ, μίλησε πάλι για «υβριδικές απειλές» (όπως βαφτίζει η ΝΔ – και δια στόματος του “μετριοπαθή” Ν. Δένδια – τους πρόσφυγες), και «σκοτεινές δυνάμεις αποσταθεροποίησης». Κλασική αστική συνταγή: Όταν ζορίζεσαι, μίλα για τους εχθρούς του έθνους που καραδοκούν..
Απέναντι σε αυτήν την ακραία εκμεταλλευτική και αντιδημοκρατική διακυβέρνηση οι εργαζόμενοι και οι πολίτες πρέπει να κινητοποιηθούν για να θέσουν φραγμό αλλά και να συγκροτήσουν την κοινωνική και πολιτική αντιπολίτευση που θα θέσει ψηλότερα τον πήχη των προσδοκιών τους για τις επόμενες ημέρες. Ως Αναμέτρηση θεωρούμε ηθικά και πολιτικά επιτασσόμενη την πτώση μία τόσο αντιδημοκρατικής και αντιλαϊκής κυβέρνησης, όχι απλώς μέσα από την ψήφιση του μπρο-έδρου ως σωτήρα αλλά μέσα από συνδικαλιστική και πολιτική δράση που αφενός θα αγωνίζεται ενάντια στις υπάρχουσες αντιδημοκρατικές και αντιλαϊκές πολιτικές αλλά θα χαράζει ταυτόχρονα και μία προοπτική για μία πραγματικά δικαιότερη κοινωνική οργάνωση ελευθερίας και ισότητας.
