Εδώ και πολλούς μήνες, ο δήμαρχος Αλίμου Α. Κονδύλης έχει επιδοθεί σε μπαράζ δικαστικών διώξεων σε βάρος συνδικαλιστ(ρι)ών από το δημόσιο και κυρίως τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Οι διώξεις ήρθαν ως απάντηση στην έμπρακτη συμπαράσταση των συνδικαλιστ(ρι)ών στην Αναστασία Παπαχρίστου, εργαζόμενης στο δήμο Αλίμου και μέλος του ΔΣ εργαζομένων, εκλεγμένης με το ΜΕΤΑ, την οποία ο δήμαρχος είχε στοχοποιήσει επειδή κατήγγειλε ανοιχτά τις αντεργατικές πολιτικές του και τις 12 απολύσεις σε παιδικούς σταθμούς του δήμου, αλλά και το γεγονός ότι η ίδια παρέστη ως μάρτυρας υπεράσπισης σε δίκη απολυμένης συναδέλφου της. ενώ πιο πρόσφατα της επέβαλε 2 φορές ποινή στέρησης μισθού μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα!
Αφού κυνήγησε την Α. Παπαχρίστου, ο δήμαρχος άρχισε τις διώξεις και εναντίον των συνδικαλιστ(ρι)ών που της συμπαραστάθηκαν, μαζί με ομοσπονδίες και σωματεία. Άσκησε αγωγή, για συκοφαντική δυσφήμιση, απέναντι στο Γιώργο Χαρίση και έκανε μηνήσεις σε βάρος των Κ. Γιαννούλια, Μ. Κατσουρού, Β. Γκιτάκου και Γ. Καπράλου, καταφέρνοντας να καταδικαστεί πρωτοδίκως ο Β. Γκιτάκος μόνο και μόνο επειδή στάθηκε στο πλάι μιας εργαζόμενης που διώκεται.
Η βιομηχανία διώξεων του δημάρχου δεν σταμάτησε όμως. Εξάλλου τα χρήματα για τις διώξεις αυτές είναι των πολιτών του δήμου και όχι από την τσέπη του.. Η αγωγή σε βάρος του Γ. Χαρίση, επειδή απλώς αναπαρήγαγε στο facebook ψηφίσματα συνδικαλιστικών οργανώσεων (σωματείων και ομοσπονδιών) που κατήγγειλαν την πολιτική του δημάρχου. Η “δικαιοσύνη” αυτή τη φορά έπαιξε τον ταξικό της ρόλο, επιβάλλοντας στον Γ. Χαρίση να δώσει στο δήμαρχο 5.000 ευρώ! Ταυτόχρονα, ο Κονδύλης κάνει νέα αγωγή κατά των Γιαννούλια, Κατσουρού, Γκιτάκου και Καπράλου απαιτώντας και από αυτούς αντίστοιχα ποσά.
Η αποχαλίνωση του δημάρχου Κονδύλη δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό: κινείται εντός του συνολικότερου πλαισίου που βιώνουμε. Η ποινικοποίηση του μαχόμενου συνδικαλισμού, τόσο στον ιδιωτικό αλλά και στο δημόσιο τομέα, προχωράει και στο νομοθετικό (βλ. Νόμο Χατζηδάκη) και στο δικαστικό επίπεδο, με την αστική δικαιοσύνη να είναι όλο και περισσότερο αστική και όλο και λιγότερο δικαιοσύνη.
Έρχεται την ίδια περίοδο με την απόλυση του Ν. Σκούφογλου από τον Ευαγγελισμό, την 5ήμερη αργία σε βάρος του Α. Κασιμέρη για την κριτική που άσκησε στον ΟΑΣΑ, τις μηνύσεις στην ΕΑΒ σε όσους άσκησαν κριτική στη διοίκηση, και την αίτηση αποζημίωσης πριν λίγο καιρό στο σωματείο της speedex επειδή κήρυξε στάση εργασίας.
Είναι φανερό ότι η εργοδοτική αντεπίθεση παίρνει μορφή χιονοστοιβάδας, όχι μόνο από τις επιχειρήσεις αλλά και στο δημόσιο τομέα, συνεπικουρούμενη από τη δικαιοσύνη. Το εργατικό κίνημα είναι το μόνο που μπορεί να βάλει φραγμό σε αυτή την προσπάθεια. Να στηρίξει ουσιαστικά, πολιτικά, ηθικά και οικονομικά κάθε διωκόμενο μέλος του, και να οργανώσει τον αγώνα για την κατάργηση του νομικού πλαισίου που φτιάχνει το έδαφος για τις διώξεις σε βάρος αγωνιστ(ρι)ών.
Εμείς από τη μεριά μας δηλώνουμε ότι θα είμαστε στο πλευρό του Γιώργου Χαρίση αλλά και κάθε διωκόμενου αγωνιστή και διωκόμενης αγωνίστριας, μέχρι την δικαίωσή τους!
