Πριν από δύο ημέρες το 5μελές Εφετείο Κακουργημάτων κήρυξε αθώο τον αναρχικό Βαγγέλη Σταθόπουλο για τις κατηγορίες της ένταξης σε τρομοκρατική οργάνωση, της κλοπής και της διακεκριμένης οπλοφορίας, βάσει των οποίων είχε καταδικαστεί στον πρώτο βαθμό σε 19 χρόνια κάθειρξης. Το δικαστήριο τον έκρινε ένοχο μόνον για απλή οπλοκατοχή, επιβάλλοντας ποινή δέκα μηνών με αναστολή και αναγνωρίζοντάς του ελαφρυντικά.
Για άλλη μια φορά, τα κατασκευασμένα κατηγορητήρια της αντιτρομοκρατικής στέρησαν αναίτια από έναν αθώο την ελευθερία του. Ο Βαγγέλης Σταθόπουλος πέρασε 3,5 χρόνια της ζωής του στη φυλακή με επίκληση ανώνυμων τηλεφωνημάτων και με μόνο δήθεν αποδεικτικό στοιχείο ένα αμφισβητούμενο μείγμα DNA. Το περιστατικό της σύλληψης του Βαγγέλη Σταθόπουλου και άλλων δύο συγκατηγορουμένων το 2019 είχε υπερπροβληθεί από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης και το αστικό πολιτικό προσωπικό της τότε νέας κυβέρνησης Μητσοτάκη ως μια τεράστια επιτυχία της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας και ως αρχή της επαναφοράς της ασφάλειας και της τάξης στη χώρα. Φυσικά δεν υπήρξε η ίδια θέρμη στην προβολή του γεγονότος της έκδοσης της αθωωτικής απόφασης.
Το κράτος για άλλη μια φορά έδειξε το πιο σκληρό και εκδικητικό του πρόσωπο, επιστρατεύοντας του μηχανισμούς της αστικής δικαιοσύνης και υποβάλλοντας σε αυτήν αποφάσεις προκειμένου να συνθλίψει τους πολιτικούς του αντιπάλους, όπως είδαμε να συμβαίνει με την περίπτωση του Τάσου Θεοφίλου που έμεινε πέντε χρόνια στη φυλακή μέχρι να κηρυχθεί αθώος, βάσει και πάλι σαθρών κατηγοριών της αντιτρομοκρατικής και δείγματος DNA, καθώς και με τις πρόσφατες περιπτώσεις της προφανούς καταπάτησης στοιχειωδών δικαιωμάτων των κρατουμένων απεργών πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα, Γιάννη Μιχαηλίδη και Θάνου Χατζηαγγέλου.
Απέναντι σε μια αστική εξουσία που οχυρώνεται πίσω από αφηγήματα εσωτερικών εχθρών και μιας δικαιοσύνης διαμορφωμένης να εξυπηρετεί τους προνομιούχους αυτής της κοινωνίας, εμείς γνωρίζουμε καλά ποιες είναι οι πραγματικές απειλές για τους/τις καταπιεζόμενους/ες. Όσες «επιτυχίες» κι αν μας προβάλλει το αστικό πολιτικό σύστημα και η κάθε αντιτρομοκρατική, ξέρουμε καλά ότι τρομοκρατία για τη μεγάλη πλειοψηφία συνιστά η φτώχεια, το κομμένο ηλεκτρικό ρεύμα στα λαϊκά σπίτια, οι δικαστικοί επιμελητές που σπάνε πόρτες τα χαράματα. Και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις για την ανατροπή αυτού του συστήματος που επιβάλλεται σε βάρος των δικαιωμάτων και των ζωών μας.