Καλούμε την Πέμπτη 13 Ιουλίου στην Πανελλαδική μέρα δράσης ενάντια στην δολοφονία μεταναστών/τριων στην Πύλο και στηρίζουμε τις δράσεις της μέρας.
Το πολύνεκρο ναυάγιο στην Πύλο αποτελεί μια κορύφωση της δολοφονικής πολιτικής που ακολουθεί το ελληνικό κράτος, με τη συνεργασία και την ανοχή της ΕΕ. Οι επαναπροωθήσεις στην ηπειρωτική χώρα και τη θάλασσα αποτελουν συστηματική παράνομηπρακτική του ελληνικού κράτους για την αποτροπή της εισόδου μεταναστών στην Ελλάδα, καθιστώντας την διάβαση των συνόρων όλο και πιο επικίνδυνη, αυξάνοντας τις πιθανότητες θανάτου. Η ύψωση φραχτών, η ενίσχυση των σωμάτων ασφαλείας και η πλήρης συγκάλυψη των κρατικών αυτών εγκλημάτων έχουν οδηγήσει σε μια πλήρη ασυδοσία και ασυλία των δραστών, οι οποίο γνωρίζουν πως “όσο λάθος και να πάει” μια “επιχείρηση αποτροπής”, δεν θα φέρουν καμία απολύτως ευθύνη.
Τα αποτελέσματα της ασυλίας αυτής δεν περιρίζονται στα σύνορα αλλά εμφανίζονται και στο εσωτερικό. Η αστυνομία σηκώνει όπλο, πυροβολεί και σκοτώνει και την επόμενη μέρα δεν τρέχει κάτι. Πήγε να κλέψει, έκλεψε. Έκανε φυλακή, είναι κακοποιός. Πήγε να εμβολίσει με το αυτοκίνητο. Καταδίωξη ληστή, σκοντάφτει αστυνομικός και το όπλο πυροβολεί. Νεκρός ένας 20χρονος Σύρος στην Λάρισα. Δεν ξέρουμε το όνομα του, αλλά ξέρουμε ήδη το ποινικό του παρελθόν και την καταγωγή του. Γιατί είναι γνωστό πως αν είσαι μετανάστης, αν δεν είσαι λευκός, στην Ελλάδα δεν χρειάζεσαι ταυτότητα. Δεν πρέπει να έχεις ταυτότητα, πρέπει να παραμένεις όσο γίνεται πιο αόρατος και η ζωή σου αναλώσιμη.
Η αντιμεταναστευτική πολιτική του ελληνικού κράτους, ο εθνικισμός, η “ασφάλεια” της χώρας, καλλιεργούν και στο κοινωνικό σύνολο μια ολοένα και πιο ρατσιστική κουλτούρα και μετατοπίζουν την ατζέντα όλο και πιο ακροδεξιά. Η χθεσινή δολοφονία τρανς γυναίκας, μαύρης, μετανάστριας, ενός υποκειμένου με πολλαπλές καταπιέσεις, με πολλαπλές αποκλίσεις από το κυρίαρχο πρότυπο του καλού πολίτη, δε μπορεί παρά να μας εξοργίζει και να κάνει ακόμη πιο δυνατό το αίσθημα και το καθήκον, ότι οι αγώνες μας πρέπει να είναι διαθεματικοί. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει άλλη επιλογή.
Στο σύνθημα “στρατόπεδα συγκέντρωσης- Πύλος- Μανωλάδα, αν είσαι μετανάστρια αυτή είναι η Ελλάδα” αποτυπώνεται η βάρβαρη πραγματικότητα της ζωής μιας μετανάστριας. Στην καλύτερη ένα ατέρμονο κυνήγι εντός της χώρας, με επισφαλή εργασία, χωρίς δικαιώματα. Και στο τέλος της ημέρας, δεν ξέρεις αν θα ζεις.
Απέναντι στην πολιτική του ελληνικού κράτους και της ΕΕ, στεκόμαστε με αλληλεγγύη.
Απέναντι στον ρατσισμό, τον σεξισμό, την τρανσφοβία, έχουμε το ένα την άλλη.
Απέναντι σε όσους μας καταστρέφουν τις ζωές, οργανώνουμε πολύμορφους αγώνες.
Ντόπιες-μετανάστριες ζούμε μαζί, δουλεύουμε μαζί, αγωνιζόμαστε μαζί.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ
Καμία συγκαλυψη του κρατικού εγκλήματος στην Πύλο. Να σταματήσει η δίωξη των 9 Αιγυπτίων
Να σπάσει το σύστημα ασυλίας των υπαιτίων και συγκάλυψης των ευθυνών.
Να σταματήσουν οι δολοφονικές επιχειρήσεις λιμενικου-συνοριοφυλακής-Frontex στα συνορα.
Νομιμοποίηση των μετανα(στρι)ών – Άσυλο στους Πρόσφυγες-ισσες
