Με την πανδημία του covid-19 να έχει επιβάλλει μια ιδιαίτερη κοινωνική συνθήκη, τα πανεπιστήμια είναι κλειστά τους τελευταίους 9 μήνες και υπολειτουργούν, καθώς η δια ζώσης εκπαιδευτική διαδικασία έχει αντικατασταθεί από το μοντέλο της τηλεκπαίδευσης. Είναι μάλιστα χαρακτηριστική η επιλογή της κυβέρνησης να κρατήσει τα πανεπιστήμια κλειστά ακόμα και το διάστημα που η υπόλοιπη κοινωνία τελούσε υπό μία υποτυπώδη κανονικότητα.
Σε αυτήν την συγκυρία λοιπόν, η κυβέρνηση της ΝΔ έχει επιλέξει τους τελευταίους 2 μήνες να εξαγγείλει τεράστιες αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Από την αλλαγή στον τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια και την θέσπιση προκαθορισμένης βάσης εισαγωγής ανά τμήμα έως και την ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας. Όλα αυτά τα νέα μέτρα βέβαια δεν έρχονται σε κενό και τυχαίο χρόνο. Την ίδια στιγμή, δημοσιεύεται το πόρισμα Πισσαρίδη το οποίο προβλέπει μία ολιστική νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση και στον χώρο της παιδείας, φέρνοντας όλα τα αποτυχημένα μέτρα που έχουν εφαρμοστεί σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. ‘Ετσι λοιπόν, δεν είναι καθόλου τυχαίες και οι εξαγγελίες περί θέσπισης πανεπιστημιακής αστυνομίας. Πρόκειται για μία ξεκάθαρη στόχευση απέναντι στις φοιτητικές διεκδικήσεις και το φοιτητικό κίνημα το οποίο η κυβέρνηση θέλει να καταστείλει με κάθε τρόπο, φοβούμενη τις αντιδράσεις που έχουν ήδη ξεσπάσει με κινητοποιήσεις και συλλογές χιλιάδων υπογραφών κατά αυτού του μέτρου. Παράλληλα είναι και μία κίνηση διευκόλυνσης της περαιτέρω εισροής του ιδιωτικού κεφαλαίου στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Είναι μία κίνηση που στοχεύει στην δημιουργία ενός πανεπιστημίου υποταγμένου στις ανάγκες της αγοράς, ελεγχόμενο, αποστειρωμένο, χωρίς συλλογικές διεκδικήσεις και κοινωνικούς αγώνες.
Εμείς, επιλέγουμε να απαντήσουμε -πέρα από την παρουσία μας στον δρόμο- προσπαθώντας να επικοινωνήσουμε με όλες τις βαθμίδες της πανεπιστημιακής κοινότητας, αλλά και με ακαδημαϊκούς του εξωτερικού, συλλέγοντας και επικοινωνώντας με αυτόν τρόπο τις διαφωνίες που έχουν τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας σχετικά με την θέσπιση της πανεπιστημιακής αστυνομίας.
Αποφασίσαμε να διοργανώσουμε, λοιπόν, ως Συνάντηση για μια Αντικαπιταλιστική Διεθνιστική Αριστερά μια διαδικτυακή εκδήλωση για να συζητήσουμε με φοιτήτριες, καθηγητές πανεπιστημίου και ερευνητές του εξωτερικού συλλέγοντας τις διαφωνίες και τις εμπειρίες τους και να προσπαθήσουμε να ψιλαφίσουμε μια απάντηση κόντρα στα σχέδια της κυβέρνησης. Τα πανεπιστήμια ήταν, είναι και πρέπει να παραμείνουν κοινωνικοί χώροι, ζωντανοί, με συλλογικές διαδικασίες και μαζικούς φοιτητικούς συλλόγους, εστίες κοινωνικών κινημάτων και αγώνων και σε αυτά η αστυνομία δεν έχει καμία θέση!
