Στό δρόμο για ζωή και δικαιοσύνη

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ – ΚΑΜΙΑ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ – ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΩΝ ΕΝΟΧΩΝ – ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ

Ένα ποτάμι οργής σαρώνει τη χώρα μετά το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπτη. Οι διαδηλώσεις στο Σύνταγμα και σε όλη την Ελλάδα, οι κινητοποιήσεις εργαζομένων, φοιτητ(ρι)ών και μαθητ(ρι)ών συναντήθηκαν με τη συλλογική έκφραση του πένθους και της οργής στο δρόμο και έσπασαν το πέπλο σιωπής που ήθελαν να επιβάλουν η κυβέρνηση και τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Το κυβερνητικό αφήγημα, που αλλάζει διαρκώς και ανεπιτυχώς, από το “φταίει ο σταθμάρχης” στις καθυστερημένες και κενές νοήματος “συγγνώμες” του πρωθυπουργού δεν πείθει καμία και κανέναν, αντίθετα ρίχνει λάδι στη φωτιά. Οι προφητικές καταγγελίες και τα εξώδικα των εργαζομένων που επεσήμαναν τις τρομακτικές ελλείψεις και τους κινδύνους για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων δεν επιτρέπουν καμία συγκάλυψη.

Η ΝΔ, το κόμμα που εξύψωσε όσο κανείς το αφήγημα της “ασφάλειας”, επισφραγίζει το τέλος της τετραετίας της με μία ανείπωτη τραγωδία που μαρτυρά ότι οι ζωές μας βάλλονται και παίζονται στα ζάρια διαρκώς. Η ιδιωτικοποίηση και το ξεπούλημα των δημοσίων συγκοινωνιών από σειρά κυβερνήσεων, η απαξίωση και η πλήρης εγκατάλειψη των δημοσίων υποδομών είναι οι ένοχοι και για το έγκλημα αυτό. Το ίδιο συνέβη και στην πανδημία, όταν οι προτεραιότητες ήταν η καστατολή και οι απαγορεύσεις την ώρα που τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας κατέρρεαν και δεν ενισχύονταν με γιατρούς και εξοπλισμό. Το ίδιο επίσης και στις πυρκαγιές του καλοκαιριού, την ώρα που καιγόταν η Αττική και η Εύβοια ξεγυμνωνόταν ένας υποστελεχωμένος σε υποδομές κρατικός μηχανισμός. Σε όλα τα παραπάνω το κυβερνητικό αφήγημα περιστρέφονταν γύρω από την “ατομική ευθύνη”, σε διαγγέλματα που έδινε ο πρωθυπουργός σε διαλείμματα από τις διακοπες του, ενώ αποδεικνύονταν κάθε φορά ότι οι μόνοι που πραγματικά δίνουν τη μάχη για τη ζωή είναι οι εργαζόμενοι/ες, ο λαός αυτού του τόπου.

Είναι εξοργιστική από την πλευρά του πρωθυπουργού η διαρκής προσπάθεια μετάθεσης ευθυνών με σκοπό την πολιτική του επιβίωση και προκειμένου να αποσοβηθεί όσο είναι δυνατόν το πολιτικό κόστος, η στημένη παραίτηση του υπουργού μεταφορών και η μετάθεση των εκλογών για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Είναι μια αδίστακτη κυβέρνηση που φέρει πρώτη την πολιτική ευθύνη της ανείπωτης τραγωδίας, να επωμιστεί το κόστος– ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ! Επίσης, απαιτούμε να διερευνηθούν μέχρι τέλους οι ποινικές ευθύνες κρατικών και εταιρικών προσώπων – να τιμωρηθούν οι ένοχοι!

ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ) ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ- ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ Η ΧΩΡΑ

Το έγκλημα στα Τέμπη έρχεται ως συνέχεια μιας εχθρικής πολιτικής απέναντι στους/στις εργαζόμενους/ες και τη νεολαία αυτού του τόπου. Η λιτότητα και οι ιδιωτικοποιήσεις είναι το διαρκές έγκλημα με αυτουργούς όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις, με όργανα του εγκλήματος τα 3 μνημόνια και τους εκατοντάδες νόμους που τα συνόδευσαν. Όχι απλώς δεν σταμάτησε αυτή η πολιτική το 2018, όπως ισχυριζόταν ο ΣΥΡΙΖΑ για την κάλπικη έξοδο από τα μνημόνια, αλλά εδραιώθηκε με συμφωνίες που κρατάνε τη χώρα δέσμια στα πλεονάσματα και την αποπληρωμή του χρέους για άλλα 50 χρόνια. Σε αυτά τα πλαίσια, τα δημόσια αγαθά και οι υποδομές, όλα όσα δημιουργήθηκαν κυρίως μέσα από τη φορολόγηση του λαού, εγκαταλείφθηκαν και ξεπουλήθηκαν σε ιδιώτες. Οι συνεργοί του εγκλήματος είναι πάρα πολλοί και δεν μπορούν σήμερα να θρηνούν υποκριτικά στο πλευρό ενός συγκλονισμένου λαού. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πίεζε για ιδιωτικοποίηση των συγκοινωνιών από το 2013, μετά το δεύτερο μνημόνιο και έθεσε τον όρο στο τρίτο μνημόνιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ ηγήθηκε της ιδιωτικοποίησης με τη συμφωνία με τη Ferrovie dello Stato Italiane Group το 2017, ενώ ο πρόεδρος του, Αλέξης Τσίπρας, θριαμβολογούσε τον Σεπτέμβριο του 2017 καθώς “η χώρα γλίτωσε ένα μεγάλο βάρος”. Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ στήριξαν τη συγκεκριμένη συμφωνία καθώς και όλο το πακέτο των ιδιωτικοποιήσεων της τελευταίας δεκαετίας: ΟΠΑΠ, περιφερειακά αεροδρόμια, λιμάνια, τρένα — εξάλλου με δικές τους ψήφους συγκροτήθηκε το ΤΑΙΠΕΔ το 2011 με στόχο να ξεπουλήσει τη δημόσια περιουσία.

Ειδικότερα σε σχέση με τις συγκοινωνίες και τα τρένα, πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του φαύλου κύκλου υποβάθμισης-ιδιωτικοποίησης- νέας υποβάθμισης. Οι ίδιες κυβερνήσεις που άφησαν τις υποδομές να παρακμάσουν, εμφανίστηκαν ως «εξυγιαντές» και προώθησαν την ιδιωτικοποίηση. Η ιδιωτικοποίηση δεν έφερε κανένα όφελος για το δημόσιο, ούτε καν χρηματικό: η Ferrovie dello Stato Italiane Group αγόρασε τον ΟΣΕ για μόλις 45 εκατομμύρια ευρώ, ενώ επιδοτείται 50 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο από το ελληνικό κράτος για όλα τα δρομολόγια καθώς ακόμα και η γραμμή Αθήνα-Θεσσαλονίκη αντιμετωπίστηκε ως «άγονη». Συνεπώς, η συμφωνία στην πραγματικότητα είναι μια ιδιωτικοποίηση με κρατικά χρήματα.

Επιπλέον, μέσα σε αυτές τις συμφωνίες, υπήρχαν όροι σχετικά α) με την ευθύνη του κράτους να συντηρήσει τις γραμμές και β) την ευθύνη των εταιρειών να προχωρήσουν σε επενδύσεις. Οι όροι αυτοί υποτίθεται θα αντιμετώπιζαν τις χειρότερες συνέπειες της ιδιωτικοποίησης αλλά, στην πραγματικότητα, την επιδείνωσαν. Με τη διάκριση υποδομών-τρένων, η Hellenic Train κράτησε το κερδοφόρο κομμάτι χωρίς καμία ουσιαστική ευθύνη, ενώ το κράτος, συρρικνώνοντας κι άλλο τα απομεινάρια του ΟΣΕ, ουσιαστικά εγκατέλειψε τις υποδομές. Οι δε επενδύσεις δεν έγιναν ποτέ ή έγιναν μόνο για έργα βιτρίνας (όπως το «ασημένιο βέλος») που δεν προσέφεραν τίποτα στις υποδομές και τις συγκοινωνίες. Το τελικό αποτέλεσμα είναι σήμερα να συσκοτίζουν τις ευθύνες τους Hellenic Train και ΟΣΕ, κατηγορώντας ο ένας τον άλλον, ενώ από κοινού εμπαίζουν τις οικογένειες των θυμάτων και έναν ολόκληρο λαό που θρηνεί.

ΒΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ – ΦΟΝΙΚΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΣΕ ΧΡΥΣΟ ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑ

Από αυτή την άποψη, η τραγωδία στα Τέμπη είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα κρατικού-εταιρικού εγκλήματος, που όμοια τους υπάρχουν πάρα πολλά σε διεθνές πλαίσιο. Ο νεοφιλελευθερισμός, ως έκφραση του σύγχρονου καπιταλισμού, παράγει διαρκώς τέτοια φαινόμενα εκμετάλλευσης και απαξίωσης δημοσίων αγαθών με καταστροφικά αποτελέσματα για την κοινωνική πλειοψηφία. Αναδεικνύεται έτσι και η σαθρότητα όλων των θεωριών περί «επιχειρηματικότητας» και «καινοτομίας» καθώς η ουσία του καπιταλισμού έγκειται στην εκμετάλλευση και στην αρπαγή. Οι μεγάλες επιχειρήσεις γνωρίζουν ότι δεν χρειάζεται να διακινδυνεύσουν το κεφάλαιο τους αφού οι υπερεθνικοί οργανισμοί (ΕΕ-ΔΝΤ) και οι «πρόθυμοι» των εθνικών κυβερνήσεων θα τους προσφέρουν πρόσβαση σε εύκολα κέρδη χωρίς ρίσκο, για τους ίδιους και τεράστιους κινδύνους για τον λαό. Τελικά, αυτοί που την πληρώνουν πάντα είναι οι φτωχοί/ες, αυτοί και αυτές είναι, εξάλλου, που χρησιμοποιούν τις δημόσιες υποδομές, είναι ένας πόλεμος απέναντι στην εργατική τάξη που η ζωή της βάλλεται διαρκώς και με κάθε τρόπο.

Το κύμα οργής που έχει ξεσπάσει σε όλη τη χώρα για το δυστύχημα στα Τέμπη πρέπει να συνεχίσει με επόμενα μεγάλα ραντεβού στο δρόμο, με απεργίες, καταλήψεις, διαδηλώσεις, με κλιμάκωση του αγώνα. Η επίθεση από την πλευρά του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων δεν πρόκειται να σταματήσει από μόνη της, δεν δίστασαν λίγες μέρες μετά το τραγικό συμβάν να καταθέσουν στη βουλή νομοσχέδιο που, με την ίδια λογική κατάτμησης του δημοσίου φορέα και δημιουργίας ανεξάρτητης αρχής, ανοίγει το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση του νερού. Τώρα είναι η ώρα που οι επί μέρους αγώνες: ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού, ενάντια στην ακρίβεια, ενάντια στους πλειστηριασμούς κλπ. πρέπει να συντονιστούν σε ένα μεγάλο κίνημα υπεράσπισης της ζωής μας, υπεράσπισης των δημοσίων αγαθών απέναντι στην υφαρπαγή και απαξίωση της δημόσιας περιουσίας. Η φωνή μας να ακουστεί σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε σχολείο και σχολή, σε όλες τις γειτονιές, στους δρόμους!

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ –ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΓΑΘΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ

Δικαιοσύνη για τα θύματα και τις οικογένειες τους – Τιμωρία των ενόχων – Καμία συγκάλυψη
Κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων – Παραίτηση του πρωθυπουργού
Καμία αυταπάτη για ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ. Όλα τα κόμματα των μνημονίων είναι πολιτικοί αυτουργοί του εγκλήματος
Άμεση κρατικοποίηση της TrainOSE χωρίς αποζημίωση
Ενιαίο, δημόσιο και ασφαλές σύστημα συγκοινωνίας για όλη τη χώρα
Εθνικοποίηση όλων των βασικών υποδομών της χώρας. Ρεύμα, νερό, συγκοινωνίες, διαδίκτυο για όλο τον λαό