Νομιμοποιούν την ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Δωρεάν Υγείας. Νομιμοποιούν τα φακελάκια. Νομιμοποιούν τη διαφθορά.
Με απόφαση του Υπουργού Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη ξεκινά η λειτουργία των απογευματινών χειρουργείων στα δημόσια νοσοκομεία επί πληρωμή. Με μία εξωφρενική αλλά παράδοξα ειλικρινής δήλωση ο ίδιος ο Υπουργός Υγείας χαρακτήρισε την εισαγωγή επί πληρωμή απογευματινών χειρουργείων στα Δημόσια Νοσοκομεία ως θετική επειδή καθιστά το φακελάκι “νόμιμο και θεσμικό”. Μία ιδιαίτερα προβληματική και άδικη για τους φτωχούτερους πρακτική γίνεται πλέον νόμιμη σε βάρος της λογικής αλλά κυρίως σε βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών. Είναι αδιαμφησβήτητο, ότι η εισαγωγή απογευματινών χειρουργείων στα Δημόσια Νοσοκομεία θα οδηγήσει σε τρομερές καθυστερήσεις των πρωινών χειρουργείων. Λόγω μάλιστα της μεγάλης υποστελέχωσης των Δημόσιων Νοσοκομείων, υπάρχει ήδη πολύ μεγάλη αναμονή στα πρωινά χειρουργεία ενώ κάποια φτάνουν στο σημείο να κλείνουν τελειώς! Η προσθήκη απογευματινών επί πληρωμή, χωρίς αύξηση του προσωπικού, θα οδηγήσει τους πολίτες που δεν έχουν χρήματα για το «νόμιμο και θεσμικό» φακελάκι να περιμένουν ακόμα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα για να χειρουργηθούν με αποτέλεσμα την επιβάρυνση της υγείας τους. Όσοι δε δεν μπορούν να περιμένουν θα αναγκάζονται να πληρώνουν δυσβάσταχτα ποσά, μολονότι έχουν πληρώσει τόσες εισφορές και φόρους στη ζωή τους για τη Δημόσια Υγεία.
Βέβαια τα ανωτέρω δεν αποτελούν έκπληξη καθώς η κυβέρνηση δεν έχει κρύψει ότι ο στόχος της είναι η Ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Υγείας, όπως στοχεύει και για τους υπόλοιπους τομείς της οικονομίας. Από την άλλη προσπαθεί να αποκρύψει το γεγονός ότι επιδιώκει να το πετύχει μέσω της διάλυσης της υπάρχουσας δημόσιας υγείας ώστε να οδηγηθεί αναγκαστικά ο κόσμος στις επί πληρωμή υπηρεσίες υγείας, είτε στο Δημόσιο είτε στο Ιδιωτικό σύστημα. Έτσι, η μείωση της χρηματοδότησης, η υποστελέχωση, η έλλειψη αναλώσιμων και το κλεισιμο νοσοκομείων και κλινικών αποτελούν στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης παρά τις δημόσιες εξαγγελίες για το αντίθετο. Η τακτική της είναι γνωστή και απλή. Αναγγέλλουν ότι θα στηρίξουν τη δημόσια υγεία, στη συνέχεια δεν πράττουν απολύτως τίποτα και υπό τον έλεγχο των ΜΜΕ αποφεύγουν την οποιαδήποτε κριτική για την αναντιστοιχία με τις εξαγγελίες τους. Ο λαϊκός όμως κόσμος ζει στην καθημερινότητά του τα αποτελέσματα της πολιτικής αυτής. Νοσοκομεία όπως το Σωτηρία που ήταν η προμετωπίδα κατά τη διάρκεια της πανδημίας αλλά και σήμερα με τον Κόβιντ και τη γρίπη σε έξαρση αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υποστελέχωσης και ελλείψεων σε υλικά, τα νοσοκομεία για την αντιμετώπιση του καρκίνου υπολειτουργούν. Αυτά αποτελούν μερικά μόνο παραδείγματα για το τι συμβαίνει συνολικά στη Δημόσια Υγεία.
Είναι προφανές ότι δεν λείπουν τα χειρουργικά κρεβάτια ώστε με το που ανοίξουν τα απογεύματα οι χειρουργικές αίθουσες να μειωθεί η αναμονή. Αυτό που λείπει είναι το προσωπικό που θα λειτουργήσει τα τακτικά χειρουργία με πολλές αίθουσες να είναι ήδη κλειστές. Πως ακριβώς με το ίδιο προσωπικό θα λειτουργήσει το χειρουργείο το απόγευμα; Τι σημαίνει αυτό για την κούραση του προσωπικού και τα ιατρικά λάθη; Και κυρίως τι σημαίνει αυτό για την πρόσβαση στην υγεία με βάση την ανάγκη και όχι το χρήμα. Όποιος έχει λεφτά θα γιατρεύεται γρήγορα, όποιος δεν έχει ή θα χρεώνεται μέχρι το λαιμό ή “καλή του τύχη”. Έχουμε δει τι σημαίνει όλο αυτό σε χώρες όπως οι ΗΠΑ με τα βουνά ιατρικού χρέους να διαλύουν ζωές και οικογένειες. Παράλληλα όλο αυτό έχει σκοπό να μετατρέψει τους γιατρούς του ΕΣΥ από – πραγματικά ηρωϊκούς – δημόσιους λειτουργούς σε εμπόρους, σπρώχνοντας τους να πάρουν περισσότερα απογευματινά χειρουργία για να συμπληρώσουν τους κακούς μισθούς τους (όπως ήδη συμβαίνει με τα απογευματινά ιατρεία), υποβαθμίζοντας έτσι τις πρωϊνές δωρεάν υπηρεσίες.
Η ανατροπή αυτής της πολιτικής αποτελεί άμεσο καθήκον. Πολιτικά και κοινωνικά θα πρέπει να υπάρξει αντίσταση στη διάλυση της Δημόσιας Υγείας. Χρειάζεται το ΕΣΥ να ενισχυθεί με προσωπικό και πόρους. Να μειωθεί η τεράστια ιδιωτική δαπάνη υγείας που πάει στις τσέπες των κλινικαρχών. Να ακυρωθεί η επί πληρωμή ιατρική πράξη στα δημόσια νοσοκομεία και όλες οι ιατρικές πράξεις (πρώι ή απόγευμα) να είναι δωρέαν και με σειρά προτεραιότητας που βασίζεται αποκλειστικά στις ανάγκες των ασθενών και όχι στο πορτοφόλι τους!
Με ενιαίο αγώνα εργαζομένων και χρηστών των δημόσιων υπηρεσιών υγείας μπορούμε να ανατρέψουμε την κατάσταση, θα πρέπει όμως να καταλάβουμε ότι θα πρέπει να αγωνιστούμε σκληρά ακόμα και γι’ αυτά που μέχρι χθες θεωρούσαμε αυτονότητα.
