Το ναυάγιο στην Χίο με τα τρία πνιγμένα παιδάκια είναι απλώς η φυσική συνέπεια της δολοφονικής πολιτικής της Ευρώπης -φρούριο. Η ακροδεξιά ηγεμονία του διαφορικού ρατσισμού στις κοινωνίες της ΕΕ με μπόλικη «κατανόηση και συμπόνια» για όσους ανθρώπους γεννήθηκαν στις «λάθος πλευρές» των συνόρων και του καπιταλισμού εφαρμόζεται από όλα τα κράτη ως ενιαία πολιτική με κλειστά σύνορα παντού, με pushbacks παντού.
Η Σύμβαση της Γενεύης του 1951 για τους πρόσφυγες ακυρώνεται εντελώς με το νέο Σύμφωνο για τους πρόσφυγες και την επίσημη πλέον πολιτική της ενεργού αποτροπής ( pushback) ως εμπόδιο προσέγγισης των συνόρων και των αρμοδίων υπηρεσιών Το διαρκές αυτό έγκλημα συμπληρώνεται με την επίσημη προπαγάνδα που αποδίδει ευθύνες στους διακινητές κατηγορώντας τους ως κύριους υπεύθυνους παραπλάνησης των προσφύγων:Για την ΕΕ και το σύνολο των κρατών της δεν είναι η ανάγκη για ζωή που οδηγεί τους πρόσφυγες μακριά από τους πολέμους , την απόλυτη φτώχεια και το θανατο και τους φέρνει στην πόρτα μας. Είναι οι διακινητές.
Τα κράτη και οι πατρίδες ως ιδιοκτησίες των «πατριωτών»-πολιτών τους αντιστέκονται και απορρίπτουν την ίδια την ύπαρξη των βασικών ανθρώπινων αναγκών για ζωή δεκαδων εκατομμυρίων ανθρώπων
Συνέλευση Βάσης Αιγαίου
