Χιλιάδες κόσμου σήμερα στις απεργιακές κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα. Έναν χρόνο μετά το έγκλημα στα Τέμπη, η κοινωνία δείχνει πως δεν ξεχνάει και δεν συγχωρεί. Σήμερα, βγήκαμε στο δρόμο να φωνάξουμε ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις των μεταφορών, της παιδείας και της υγείας, ενάντια στον πόλεμο στην Παλαιστίνη, ενάντια σε όσους μας κλέβουν τη ζωή. Σήμερα, δείξαμε πως είμαστε εδώ και αγωνιζόμαστε ενάντια στην εργοδοσία, ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές, ενάντια σε ένα σύστημα που εκμεταλλεύεται την ανθρώπινη ζωή. Μετανάστριες, φοιτητές, εργαζόμενα και μη, γνωρίζουμε πως οι κοινοί μας αγώνες είναι αυτό που τους τρομοκρατεί. Γιατί δε θέλουμε να μετράμε και να είμαστε κάθε φορά λιγότερες. Γιατί τα δάκρυα αντικαθιστά η δράση.
Aγώνας μέχρι να μπορούμε να ζούμε όπως θέλουμε.
Αγώνας μέχρι να σταματήσουμε να ζούμε από τύχη.
