Η 25η Νοέμβρη πλησιάζει: η διεθνής ημέρα εξάλειψης της έμφυλης βίας. Τι γίνεται όμως τον καιρό που μεσολαβεί από τη μία διεθνή ημέρα ως την επόμενη ;
Ο νεοφιλελευθερισμός δεν είναι δυστυχώς μια λέξη που μπαίνει δίπλα σε άλλες σε κείμενα αριστερών συνθέτοντας επεξεργασίες μακριά από όσα μας συμβαίνουν.
Η επιθετικότητα με την οποία αυτή η πρόταση οργάνωσης της κοινωνίας επελαύνει, σημαίνει στην πραγματικότητα την καθιέρωση 6ήμερης εργασίας κι ακόμα να μη βγαίνει ο μήνας, σημαίνει κατάρρευση της υγείας, υποστελέχωση της παιδείας. Και είναι αυτή η πρόταση οργάνωσης της κοινωνίας που φτιάχνει ένα φορτίο ασήκωτο, ένα συνεχές (ανα)παραγωγής ταξικής βίας που πέφτει με περισσότερη δύναμη πάνω σε κάποιες. Και είναι η πατριαρχία που δίνει τα εργαλεία για να τελειώσει ό,τι δεν θα γίνονταν αλλιώς.
Διανύουμε μια χρονιά που από το ομοφοβικό πογκρόμ στη Θεσσαλονίκη ως τις 13 γυναικτονίες που μετράμε μέχρι σήμερα η σύνδεση είναι ήδη γνωστή.
Παρόλαυτά, οι εύκολες αναγωγές είναι πάντα εδώ να προσφέρουν αφηγήσεις στα πλήθη: “είναι η woke αντζέντα” που φταίει για την εκλογή του Τραμπ στην Αμερική, για την επιδείνωση των όρων της ζωής της κοινωνικής πλειοψηφίας στην Ελλάδα, ίσως για πολλά περισσότερα. Και είναι αυτή η σιγουριά που μας κάνει εντύπωση την ίδια στιγμή που στη δική μας εμπειρία, η έμφυλη καταπίεση είναι αυτή που συνήθως αντιμετωπίζεται ως κάτι σχετικά δευτερεύον σε σύγκριση με άλλα ζητήματα. Στη δική μας εμπειρία πάντα υπάρχει κάτι άλλο πιο επείγον, πιο σημαντικό να ειπωθεί και να πλαισιωθεί στην κάθε αντζέντα και διεκδίκηση.
Συνεπώς, για εμάς, ο αγώνας για την εξάλειψη της έμφυλης βίας δεν είναι μια ημέρα του χρόνου. Είναι καθημερινός, είναι ταξικός, είναι διεθνιστικός.
Ειδικά τη φετινή 25η Νοέμβρη, που το διεθνές σκηνικό δε μας αφήνει να το παραβλέψουμε: γιατί η γενοκτονία που συντελείται τον τελευταίο χρόνο στην Παλαιστίνη αποκαλύπτει πως στην εμπόλεμη συνθήκη, και σε αυτή την ακραία συνθήκη εξόντωσης των Παλαιστινίων, η πατριαρχία βρίσκει τρόπους να εξευτελίζει, να δολοφονεί, να δίνει στη βία και έμφυλα χαρακτηριστικά, με περισσότερο από 70% των νεκρών να είναι γυναίκες και ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα.
Ο αγώνας για την εξάλειψη της έμφυλης βίας είναι αγώνας διεκδίκησης αντίστοιχων πολιτικών από το κράτος,
είναι αγώνας στους χώρους δουλειάς,
στο δημόσιο λόγο
και τους πολιτικούς χώρους.
Αγώνας για ζωή κι ελευθερία.
Στις 25 Νοεμβρίου συμμετέχουμε στα φεμινιστικά καλέσματα, κατεβαίνουμε στο δρόμο.
- Στην Αθήνα, Πλατεία Συντάγματος, στις 18:30
- Στη Θεσσαλονίκη, Άγαλμα Βενιζέλου στις 19:00
