Αναδημοσίευση από ΜΑΧΗ – Ανεξάρτητη Ενωτική Ταξική Κίνηση
Την ώρα που η κυβέρνηση πανηγυρίζει την αύξηση του κατώτατου μισθού-μία αύξηση της τάξεως των 39 ευρώ τον μήνα- πρακτικά αύξηση 12,5 ευρώ στο δημόσιο από 1/4/2025-, αγνοώντας την εκθετική αύξηση του κόστους ζωής, η ακρίβεια και ο πληθωρισμός τσακίζουν το εργατικό-λαϊκό εισόδημα. Το εισόδημά μας καταναλώνεται σε τρόφιμα, μεταφορές, ενέργεια και ενοίκια. Ο πληθωρισμός τρέχει και η αύξηση του κατώτατου μισθού δεν αποτελεί παρά ακόμα ένα επικοινωνιακό παιχνίδι της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση επενδύει στο σκληρό νεοφιλελευθερισμό, στις σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις διαλύοντας τις κοινωνικές υποδομές, την ασφάλιση, την υγεία και το περιβάλλον. Τα πάντα θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους, πάντα κάτω από τη «δαμόκλεια σπάθη» των δημοσιονομικών περιορισμών. Την ίδια στιγμή δεν υπάρχουν περιορισμοί για τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς των 6 δις ευρώ το χρόνο, για να βάζει το ελληνικό κράτος πλάτες στο Ισραήλ και τη συντελούμενη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού.
Απέναντι σε κάθε κοινωνικό πρόβλημα η απάντηση της κυβέρνησης είναι η ιδιωτικοποίηση των πάντων και η καταστολή. Ακόμα και απέναντι στις καταστροφές από τα “φυσικά” φαινόμενα, πλημμύρες, φωτιές, χιόνια, σεισμούς! Σε μία χώρα που η ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων κόστισε τη ζωή 57 ανθρώπων, στην πλειοψηφία τους νέοι, η κυβέρνηση επιλέγει με σειρά νόμων και υπουργικών αποφάσεων να παραδώσει όλα τα κοινωνικά αγαθά στους “επενδυτές”, στο κεφάλαιο. Το δημόσιο αποσύρεται από κάθε υποχρέωση «κοινωνικής πρόνοιας», η δημόσια υγεία και παιδεία βρίσκονται υπό πρωτοφανή κατάρρευση, ενώ οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι «καμαρώνουν» για τις αντικοινωνικές αντιμεταρρυθμίσεις.
Πρόσφατη έκθεση της ΓΣΕΕ αναφέρει ότι 109 εργαζόμενοι/ες έχασαν τη ζωή τους μέσα στο 2024, 174 τραυματίστηκαν σοβαρά, ενώ 2500 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από επαγγελματικές νόσους, σύμφωνα με έρευνα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για τη Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία. Κυριολεκτικά, οι ζωές μας θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους. Είναι αδιανόητο το 2024 να έχουμε τριψήφιο αριθμό θανάτων από εργατικά δυστυχήματα και ακόμα να μην έχει τελειώσει ο χρόνος.
Δεν είναι μόνο η εργοδοσία, είναι και το κράτος και η αστυνομία. Η δολοφονία του 38χρονου εργάτη από το Πακιστάν Μοχάμεντ Καλμάν, μετά από βασανισμό από την αστυνομία, στο ΑΤ Αγίου Παντελεήμονα, είναι άλλη μία κρατική δολοφονία στα αμαρτωλά ΑΤ του κέντρου της Αθήνας, μεγαλώνοντας τη λίστα των θυμάτων.
Κι οι εργαζόμενοι/ες παραμένουμε χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, καθώς η υποχρεωτικότητα τους έχει καταργηθεί από τα μνημόνια και καμία μετέπειτα κυβέρνηση δεν ήταν διατεθειμένη να τις επαναφέρει, ενώ οι ΣΣΕ που έχουν υπογραφεί σε κλάδους και επιχειρήσεις είναι ελάχιστες. Αξιοποιώντας το απορρυθμισμένο εργατικό δίκαιο, το κεφάλαιο αντλεί θηριώδη κέρδη από τους άθλιους μισθούς που δίνει, την διάλυση του κοινωνικού κράτους, τις ολοένα μειούμενες μη μισθολογικές παροχές (ασφάλιση, πρόνοια) και τα όλο και πιο συρρικνωμένα εργατικά δικαιώματα (άδειες, χρόνος εργασίας, συνδικαλιστικές κατακτήσεις). Η κάθε μνημονιακή (ή πρώην μνημονιακή) κυβέρνηση νομοθετεί για τα συμφέροντα των εργοδοτών: νόμοι Χατζηδάκη, Άδωνι, Βορίδη, Αχτσιόγλου (διπλές και τριπλές δουλειές ακόμα και μετά τη σύνταξη, 14ωρα δουλειάς, διάλυση της Επιθεώρησης Εργασίας, ποινικοποίηση των απεργιών και κρατικές παρεμβάσεις στα σωματεία και πολλά άλλα…).
Την ίδια στιγμή τα συνδικάτα, οι εργαζόμενοι-ες στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα έρχονται αντιμέτωποι με δικαστική εξάντληση, μηνύσεις, ποινικές διώξεις, απολύσεις. Απεργίες βγαίνουν παράνομες με το που προκηρύσσονται, αγωνιστές συνδικαλιστές και συνδικαλίστριες μηνύονται μόνο και μόνο για δηλώσεις τους, ακόμα και η απεργία-αποχή έχει ποινικοποιηθεί ή συνοδεύεται από πειθαρχικά και ποινές που έρχονται από την εποχή του 1950 και της “επαράτου δεξιάς”! Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα είναι αντιμέτωπο με ένα οργανωμένο αντεργατικό-αντιδημοκρατικό μπλόκο εργοδοσίας και δικαστικών αρχών με στόχο να χτυπηθούν οι αγώνες και οι διεκδικήσεις, εν τη γενέσει τους.
Ταυτόχρονα, η ανατολική Μεσόγειος και η ευρύτερη περιοχή φλέγεται, ο λαός της Παλαιστίνης ξεκληρίζεται σε κοινή θέα, ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται, με την ελληνική κυβέρνηση σε απόλυτη σύμπνοια με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, να στέκεται αδίστακτα στο πλευρό των επικυρίαρχων, να εμπλέκει την χώρα και το λαό στους πολεμικούς σχεδιασμούς τους, να δαπανά απροκάλυπτα για πολεμικούς εξοπλισμούς, απέναντι σε οποιαδήποτε προσπάθεια για ειρήνη και δικαιοσύνη.
Μέσα από τους αγώνες μας, να πάρουμε από τα κέρδη τους για να ζήσουμε, να εκβιάσουμε τους από πάνω γιατί εμείς παράγουμε τον πλούτο και χωρίς εμάς “γρανάζι δεν γυρνά”. Να επιβάλλουμε κατακτήσεις υπέρ του κοινωνικού συνόλου. Να αγωνιστούμε για:
- Αύξηση εδώ και τώρα του κατώτατου μισθού – Αυτόματη αναπροσαρμογή όλων των μισθών με βάση των πληθωρισμό.
- Αυξηση των μισθών στο Δημόσιο τομέα – Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού Κατάργηση της πολιτικής της μισθοδοτικής πολυδιάσπασης με τα bonus – Κοινωνικό και όχι επιτελικό κράτος – Καμιά ιδιωτικοποίηση δομών και υπηρεσιών
- Ελεύθερες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς στο ύψος των αναγκών μας.
- Κατάργηση του ΦΠΑ στα βασικά είδη πλατιάς κατανάλωσης, με γενναία μείωση και πλαφόν στις τιμές τους – έλεγχοι στην αγορά – Φορολογήστε τους πλούσιους!· Πλαφόν στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος. Κατάργηση του χρηματιστηρίου ενέργειας. Ενιαίος δημόσιος φορέας παραγωγής και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας. Ρεύμα φθηνό για το λαό, καμία διακοπή ρεύματος.
- Μόνιμη και σταθερή δουλειά, μείωση του χρόνου εργασίας, 6ωρο-5ήμερο, ώστε να ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας, να καταπολεμηθεί η ανεργία και να γίνει μεγαλύτερος και ποιοτικότερος ο ελεύθερος χρόνος μας.
- Μέτρα ενίσχυσης της δημόσιας υγείας, της πρωτοβάθμιας περίθαλψης και των νοσοκομείων.
- Στήριξη της δημόσιας παιδείας, του φυσικού μας πλούτου και του περιβάλλοντος.
- Ενίσχυση της δασοπροστασίας και της αντιπλημμυρικής προστασίας με έργα υποδομής και προσωπικό με μόνιμες και σταθερές σχέσεις εργασίας.- Το φυσικό περιβάλλον δεν είναι εμπόρευμα – Πρόσβαση σε όλες-ους σε δάση και παραλίες
- Καμία ιδιωτικοποίηση! Επαναφορά των ιδιωτικοποιημένων υπηρεσιών στο Δημόσιο.
- Ενάντια στην καταστολή, στην ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής και συλλογικής δράσης και ζωής, στα πειθαρχικά μέτρα, στα ποινολόγια ακόμα και για τους μαθητές!
- Λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες και όχι για τον πόλεμο και την αστυνομία!
Να αγωνιστούμε για ειρήνη και δικαιοσύνη – Λευτεριά στην Παλαιστίνη! Για απεμπλοκή της χώρας από τους πολεμικούς σχεδιασμούς κεφαλαίου- ΗΠΑ- ΕΕ – ΝΑΤΟ, για το σταμάτημα των σχέσεων με το κράτος-δολοφόνο, το Ισραήλ, για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία. Για μείωση των στρατιωτικών δαπανών και έναρξη των ειρηνευτικών διαδικασιών. Να κλείσουν τώρα οι βάσεις στη χώρα μας-καμία διευκόλυνση στις επιθέσεις του Ισραήλ.
